Spaarders op Cyprus.

Ooit heb ik  mijzelf veel beziggehouden met beleggen. Op het moment dat ik doorkreeg hoe het echt werkte ,was ik duizenden euro’s armer.

Anderen storten hun vermogen op de spaarbank, zoals op de voormalige Icesave bank op IJsland. Daar verkreeg men een zeer hoge rente en dat hebben ze later geweten.

 

Ook  op Cyprus kregen de spaarders een hoge rente. Zelfs zoveel dat ook grote en vaak malafide gelden hun weg daarheen wisten te vinden. Nu de (reeds lang voorziene) nood aan de daadwerkelijke man komt en de spaarders, om hun eigen land van de ondergang te redden, een kleine bijdrage moeten leveren, schreeuwen ze moord en brand.

 

In Nederland moet er ook bezuinigd worden, iedereen moet daaraan mee betalen,vooral de ouderen, en niemand die daarvoor de straat opgaat.

 

Het  larmoyante gejammer en geweeklaag van het Cypriotische volk, nog aangezet en opgeblazen door de media zoals gebruikelijk, is te vergelijken met een verwend nest dat haar zin niet krijgt en weet dat ze het toch zal krijgen.

 

Dit is hetzelfde volk dat tegen het voorstel stemde van de Europese Unie om een compromis te bereiken, inzake  de al jaren voortslepende politieke patstelling tussen het Grieks-cypriotische deel en het Turks-cypriotische noordelijke deel..

 

Het volk is het ergste wat er is.  Principieel tot aan  de portemonnee.

 

Jan Posch, 19 maart 2013.