Een muziekstuk.

 

Waarom kan muziek zo diep in onze ziel doordringen. Waarom houden we niet allemaal van dezelfde soort muziek. Waarom vinden we het ene liedje mooier dan het andere. Waarom kunnen wij in vervoering geraken van bepaalde muziekwerken.

 

Ooit was ik werkzaam als relatie bemiddelings-consulent. De bedoeling was om mensen aan elkaar te koppelen. Ik vroeg mij af of er optimale methoden bestonden om de juiste mensen aan elkaar te koppelen. Daarbij zocht ik naar dezelfde hobby’s en dezelfde smaak. Smaak van producten (oude kaas/jonge kaas, groenten, vruchten e.d.) en smaak van muziek. Ook het hebben van dezelfde humor kwam in aanmerking.

 

Diepste zielenroerselen dus. Toch blijft het moeilijk om aan te geven waarom muziekklanken zo diep onze ziel kunnen binnendringen.

 

Muziek en (ook) poëzie maken allebei gebruik van ritmen. Als kunst zijn zij met elkaar te vergelijken. Muziek is toonkunst en poëzie is woordkunst.

 

Volgens Arthur Schopenhauer (Duits filosoof) geeft muziek het antwoord op het mysterie van het leven. Als meest diepzinnige van alle kunsten zou muziek de diepste gedachten van het leven uitdrukken.

 

Feit is toch wel, dat sommige geluidstypes van nature aangenaam zijn en dat (waardering van) geluid zeer zeker cultuurgebondenheid vertoont.

 

Toch strekken populaire aspecten , zoals melodie ( opeenvolging van tonen in combinatie met het ritme), ritme( de opeenvolging van klanken in de tijd) en harmonie (samenklank van tonen tot een gestalte) zich uit boven de  gewone muziektonen, waardoor er sprake kan zijn van een gehoorslekkernij om met Steven Pinker te spreken.

 Muziektonen kunnen via diverse instrumenten en genres geuit worden. Filmmuziek, dansmuziek en jazz behoren tot mijn favoriete genres en saxofoon tot mijn meest favoriete instrument, maar als iemand vraagt waarom, dan moet ik het antwoord schuldig blijven.

Hieruit moge blijken dat ik mijzelf niet ken. Een afgrijselijke vaststelling.

 

Jan Posch, 31 augustus 2012.

T.K. verkiezing op 12 september 2012.

Eerst dacht ik nog om van mijn geloof af te stappen door met mijn stembiljetkaart en identiteitskaart naar een stemlokaliteit in mijn omgeving te fietsen en op de Partij van de Arbeid te gaan stemmen.

 

Bij nader inzien doe ik dat toch maar weer niet. Daar heb ik minstens 13 ( goede en minder goede) redenen voor:

 

·       In onze moderne tijd van computers moeten we wederom met een rood potlood in de weer om een rondje rood te vullen. Beschamend.

·       Er zijn te veel partijen, de kans dat mijn stem gehoereerd wordt is meer dan levensgroot.( elke partij heeft wel iets goeds en elke partij heeft punten, waar ik het niet mee eens ben. Daarmee pleeg ik verraad aan mezelf. )

·       Deze  partijen moeten ook nog een coalitie proberen te vormen, waardoor mijn stem zeker de mist in zal gaan.

·       Alle partijen lijken op elkaar, en kunnen dus gemakkelijk alle kanten op.

·       De doorberekening van het Centraal Plan Buro is een klucht, waardoor de doelmatigheid, vooral  op de lange termijn , niets voorstelt.

·       De partijen weigeren om van te voren een voorkeur-coalitie aan te geven. Daarmee zou mijn stem veel meer op zijn plaats terecht kunnen komen.

·       De politici zijn verworden tot leugenaars. De grootste leugenaar is Rutte, onze demissionaire Minister-President. Hij liegt alles aan elkaar vast en inderdaad…… in de peilingen staat hij op de meeste zetels. Dus het volk verkiest het weer eens een keer om voorgelogen te willen worden.

·       Is het niet merkwaardig dat in deze tijd van corrupte bankiers en grootverdieners de meeste stemmen bij rechts terecht komen?

·       Deze hele verkiezingen zijn één grote loterij en één grote poppenkast. Men stemt op een kop die men sympathiek denkt te vinden. Men stemt met de onderbuik en daar wil ik geen deel van uitmaken.

·       Je stem heeft sowieso geen enkele nut. Wanneer er een prognose komt na het sluiten van de stembussen, dan weet men al voor 95% de uitslag. Dat is het verhaal van het grote gemene gemiddelde . Vraag 1000 mensen en je weet de rest ook.

·       Nederland heeft teveel partijen. Zij kunnen daardoor niet tot creatieve besluitvorming geraken.

·       Nederland heeft op financieel gebied weinig meer in de melk te brokkelen. Europa wijst ons de weg, hetgeen ik overigens zeer terecht vind.

·       Ik zie ze als een stel kleuters, die met elkaar spelen en ruzie maken. Ik kan die lui, hoezeer  ik ook mijn best doe, onmogelijk meer serieus nemen. Dat geldt evenzeer voor de rest van de wereld trouwens, zo eerlijk moet ik wel zijn.

 

 

Jan Posch, 30 augustus, 2012.

Over hotels en honden.

 

Dit keer een banaal onderwerp. De hamvraag luidt:  waarom laten (dure) hotels, waar gezien de (hoge) kamerprijs logischerwijs (bijna) alles op maat ( en reinheid) geregeld is, vieze stinkende, veelal met vlooien overladen en met parasieten doordrenkte honden op de kamers toe, waardoor de volgende hotelgast in een stinkende en meestal duurbetaalde (haren)kamer moet bivakkeren.

 

Het antwoord is overigens vrij simpel. Geld natuurlijk, zoals gewoonlijk.

 

Onlangs schreef ik daarover een elektronisch bericht aan een Fletcher-hotel in Eerbeek. De afgeknepen en gedresseerde receptionist reageerde en schreef o.a. dat zijn baas van honden hield, waarop ik hem de vraag voorlegde wat zijn baas zou doen, als jan de behanger voorgoed weg zou blijven uit zijn hotel, indien hij ( en alle andere behangers) allergisch voor hondenharen zouden  zijn geworden. Het antwoord bleef natuurlijk achterwege.

 

 Zelfs een gedeeltelijke hondenbezetting vinden zij al een onoverkomelijk probleem.

 

Gerookt mag er niet meer worden op de kamers. Dat stinkt en er is kans op brandgevaar. Je kan een boete krijgen van 125 euro, indien je gesnapt wordt.

 

Ik roep iedere potentiële hotelgast daarom op,  om niet meer naar een hotel te gaan waar honden toegelaten worden, indien zij het met mij eens zijn. U zult zien hoe snel wij dan van dit probleem verlost zullen zijn. Jammer alleen, dat Jan Boerenkool te dom is en zijn belang daardoor te gering zal vinden om zich hierover druk te maken.

 

N.B.

 

Ik wil ook geen honden meer zien op het strand. De kinderen hoeven dan ook niet meer op warme zomerdagen in de stront te roeren.

 

Iedere hondenbezitter wordt geacht zijn eigen stront op te ruimen, waar dan ook in Nederland. Indien er geen hondenafvalbakken in de buurt zijn, wordt hij verplicht deze uitwerpselen mee naar huis te nemen. Deze regel geldt overigens ook voor de paardenberijders.

Honderden uitkeringstrekkers en andere solliciterende werklozen worden in iedere gemeente ingezet om deze maatregelen te effectueren. 200 euro boete voor een overtreding.

 

 Jan Posch, 27 augustus 2012.

Welkom in de nieuwe wereld.

Hannie (12 november 1947) met pensioen.

Op 16 augustus 2012 ging Hannie met pensioen,

Vanaf deze dag hoeft zij nu helemaal niets meer te doen,

Hebben jullie dat wel in de gaten,

Maar zou een woelwater dat wel kunnen laten, vraag ik mij af,

De grote vraag is nu, hoe gaat een wervelwind,

Dit varkentje weer eens wassen,

Op vakantie, fietsen, vrijwilligerswerk, oppassen,

Op een  aanstaande van haar jongste kind?

Mensen, luister allemaal, maak je maar geen zorgen,

Er bestaat helemaal geen kwaal voor morgen,

Tijd en toekomst zullen namelijk leren,

Dat Hannie wederom zal gaan presteren.

Geleidelijk, zachtjes en rustig aan,

Vloeit zij over in haar nieuwe bestaan,

Ook in deze (voor) laatste ronde met nieuwe horden,

Zal zij weten gelukkig te worden.

Nieuwe wegen zullen zich gaan openbaren,

Waarop Hannie een nieuwe koers zal gaan varen,

Oude paden zullen worden verlaten,

Want zij houdt nu eenmaal niet van zwarte gaten.

Janneman, 16 augustus 2012.

Netanyahu

Wilt u weten wat momenteel  het grootste gevaar voor de “wereldvrede” is?

Zijn dat de Taliban?  Al Qaida misschien? De slachter-president van Syrië, Assad? Of toch de President van Iran, Mahmoud Ahmadinejad. Afrikaanse rebellengroepen. Of toch  Poetin? De Maffia in Italië, misschien ?. De scheepsrovers in Somalië, wellicht? De drugsbendes in Mexico? De moderne bankrovers, onze bankiers.?

Neen, neen, neen, driewerf neen.

Het is de Israëlische premier Netanyahu. Deze kan niet wachten om een raketaanval op de nucleaire installaties van Iran te plegen, uit angst dat dit land een atoomaanval op Israël  zal gaan uitvoeren. En met hem Defensie-minister Barak, gesteund door de Mossad, natuurlijk.

Ondanks het feit, dat de meerderheid van de Israëlische bevolking tegen is, ondanks het feit dat er een heleboel experts en deskundigen tegen zijn, inclusief de Verenigde Staten en ondanks dat de helft van zijn regering/ministers tegen zijn, wil hij zijn (moorddadige) zin doordrukken.

Ik zal jullie zeggen waar hij mee bezig is en ook hoe dit smerige verhaal gaat aflopen. Heel in het kort:

Hij maakt de geesten rijp voor een aanval, terwijl hij ondertussen wacht op een goede gelegenheid gegeven door Iran.

Er komt een raketaanval, waarbij de atoominstallaties uitgeschakeld zullen worden. De vergeldingsmaatregelen van Iran,  Hezbollah uit Zuid-Libanon en de Hamasbeweging uit de Gaza-strook neemt hij voor lief, inclusief duizenden doden.

Daarmee zet hij natuurlijk wel de hele regio in vuur en vlam, met als resultaat een soort militaire eenheid in die regio, die op de lange termijn ( 20, 30 jaar) Israël zal wegvagen, via een atoombom. Dat is het moment waarop Atoom/Vuur deze Aarde voor een groot gedeelte zal gaan vernietigen.

Dank U wel, meneer Netanyahu. U heeft die kans gekregen door de lamlendigheid van de rest van de wereldleiders, die het, en te druk hadden  met zichzelf en hun corrupte medewerkers aan den enen kant en met hun lethargische bevolking, die het te druk hadden met hun geldzucht, winstbejag, machtsspelen ,seksspelletjes en vakantievieren aan den anderen kant….

Jan Posch, 16 augustus 2012.

Kapitalisme.

Een eindeloos onderwerp, en daarom wil ik het kort houden.

Waarom moet een meiske als Doutzen Kroes 5 miljoen per jaar verdienen. Waarom moeten bestuurders van ouderenzorginstellingen 200.000 euro per jaar verdienen. Waarom krijgen bestuurders van woningstichtingen 400.000 euro per jaar. Is het eerlijk dat topbestuurders 50 keer zoveel verdienen als de laagste verdiener van dat bedrijf? Waarom krijgen falende bestuurders ook nog eens een bonus van een miljoen of meer mee bij hun vertrek.

De balkenende norm is 193.000 euro.

Waarom laat iedereen dit toe?

Waarom kunnen topvoetballers, toptennissers, motor- en autocoureurs schrikbarende hoeveelheden geld meekrijgen. Waarom kan een Usain Bolt, die wel weet hoe hij hard moet lopen, duizelingwekkende geldbedragen opstrijken. Deze lijst is eindeloos, zoals we allen weten.

Het zijn de uitwassen van het raszuivere kapitalisme, zonder inmenging van een overheid.

Het kapitaal regeert en dat is op zichzelf al verkeerd. De mens is een akelig egoistisch beest en zelfzuchtig wezen , dat nooit genoeg heeft . Het streeft altijd naar meer, en heeft bovendien een zeer sterke neiging om meer te willen hebben dan zijn medemens, met name wanneer het die medemens kent . Het heeft liever 150.000 euro per jaar, wanneer zijn naaste 100.000 euro verdient, dan 200.000 euro, wanneer zijn naaste 250.000 euro krijgt.

Hetzelfde verhaal gaat op over de economische groei. Er is nooit genoeg. Het is een verslaving. Machines hebben vele menselijke taken overgenomen. Maar die kunnen niet gaan luieren en blijvend vakantie vieren. Vreemd? Neen, wij willen kennelijk geen genoegen nemen met minder. De hele westerse cultuur is gericht op groei en meer. Dat heet dan welvaart. Of het ook welzijn is , dat valt te betwijfelen. Ons arbeidsethos is gericht op 34 uur in de week werken of langer. Werk je minder en wil je genoegen nemen met een sober bestaan, dan wordt je minder serieus genomen. Woon je in een chalet en heb je geen hypotheekschuld dan vind men je een zonderling , raar en uitzonderlijk. Je bent stom wanneer je je geld op de bank zet en daarover belasting moet betalen tegen een voorondersteld rendement van 4%. Je wordt slim bevonden, wanneer je vader Staat een gedeelte van jouw schuld laat meebetalen via de hypotheekrenteaftrek.

Grünberg stelt dat het menselijk egoisme voorwaarde is om tot vooruitgang te komen en daarmee is hij niet de enige. Ook Adam Smith verkondigde die theorie .Via een onzichtbare hand zou menselijk egoisme tot een betere wereld leiden. Vele economen zijn het hiermee eens en dat zijn dan vooral de marktdenkers. Het heil valt van de vrije marktwerking te verwachten en zonder overheidsingrijpen zou de wereld de meeste vooruitgang boeken. Milton Friedman is daar een goed voorbeeld van en de Amerikaanse conservatieven  ook.

Maar anderen, zoals de econoom John Maynard Keynes zien het kapitalisme als een noodzakelijk kwaad, dat op zichzelf slecht is , maar daardoor nuttig. Op den duur zijn wij zo rijk, dat wij daardoor niet zo lang meer behoeven te werken. Een interessante gedachte , waarvan is gebleken, dat hij onwaar is.

Een parallel van deze gedachten, maar dan tussen de politiek en de moraal zien we bij Machiavelli, die beweerde dat alle goeds tot niets zou leiden en daarentegen het slechte zou zegevieren in de strijd om de macht.

De Duitse filosoof Karel Marx beweerde 150 jaar geleden ,dat het monster dat kapitalisme heet, zich na iedere crisis verder zou verdiepen.

Het kapitalisme kent geen grenzen en vergroot het verschil tussen arm en rijk. De rijken worden rijker en de armen worden armer. Geld zoekt geld en geld maakt machtig. Tegen machtswellust en machtshonger is geen grens bestand. De ongelijkheid in inkomens zal alleen maar toenemen. Het vergaren van rijkdom is een doel op zichzelf geworden, zonder rekening te houden met ecologische grenzen (milieu) en zonder rekening te houden met sociale aspecten. (het algemeen belang).

N.B. Sommigen beweren dat er helemaal geen voorruitgang is in deze wereld, maar slechts voortgang. Dat is de wereld van de agnosten en de nihilisten. Deze staan aan de andere kant van dit spectrum. Deze gedachten kloppen ook niet. Er is wel degelijk sprake van vooruitgang, al was het alleen maar in de medische wetenschap en in de wetenschap van  de natuur- en scheikunde. Maar zij hebben volkomen gelijk wanneer zij het over de mens hebben, daar is inderdaad geen sprake van vooruitgang, eerder van achteruitgang. Iedereen denkt het gelijk aan zijn zijde te hebben, echt geluisterd naar een ander wordt er niet. Slechts bij een onontkoombare tragedie, wil men enige ootmoed aan de dag leggen.

Er zijn er zelfs bij die triomfantelijk beweren dat het maar goed is dat wij doodgaan, anders wordt het een nog grotere puinhoop. Dat noem ik nog eens nihilistisch. Want wat onontkoombaar is, kunnen wij allemaal wel accepteren en aanvaarden, dat is een vorm van realistisch denken, maar het is en blijft wreed dat wij voortdurend afscheid moeten nemen van al datgene wat wij met veel moeite tot stand hebben gebracht, in welke zin en betekenis dan ook..

Dit triomfantelijke, dit “kijk mij eens goed zijn”is de tegenhanger van de eenvoudige ziel, die het wel vergund is om zich bescheiden op te stellen, in de volle overtuiging dat wij niets meer zijn dan een organisch stofje. Het is alle kwaad goedpraten, het is trappen naar het idealisme, het “is zoals het is”, het is de dood in de pot.

Alle macht bij de Staat is natuurlijk ook de oplossing niet, het communisme leidt tot onderdrukking en verlies van verantwoordelijkheidsgevoel. Natuurlijk moet er een leider zijn die gemeenschappelijke taken van de burgers overneemt, die als tegenprestatie daarvoor belasting betalen. Het sociale contract tussen burgers en overheid is een groot goed. (Thomas Hobbes).

Hoeveel macht moet er naar een overheid en hoeveel macht moet er naar de burger?

Zijn er  maatschappijordeningen te bedenken, die de nadelen van beide stromingen kunnen uitbannen?

Iedereen die meer krijgt dan 200.000 euro op jaarbasis  wordt  verplicht  tot storting van dat extra geld op een speciaal gironummer. Dat geld wordt geïnvesteerd in een speciaal bedrijf tot nut van het algemeen, en iedere storter wordt eigenaar/aandeelhouder  van dat bedrijf naar inleg. Deze bedrijven moeten werkzaam zijn in ontwikkelingsgebieden, waar gezag heerst. Na 20 jaar wordt al naar gelang de resultaten dividend uitgekeerd.

De gezagsdragers zijn de plaatselijken, die voor hun werk loon ontvangen. Bedrijfsscholing van deze lokale bevolking is hieraan vooraf gegaan, die ook betaald zijn door de genoeghebbers/storters.

Jan Posch, 14 augustus 2012.

Rupert Murdoch

 Deze media-gigant en getolereerd gangster ( in Nederland) uit Australië heeft zich op een uiterst geraffineerde manier weten te nestelen in de Nederlandse mediawereld, door zich voor 51 % in te kopen in de rechten van Eredivisie-live. (De abonnee-zender van de eredivisieclubs).

Daar is meer dan een miljard euro voor betaald, inclusief het opkopen van naar ik meen een schuld van 60 miljoen euro.

We kunnen nog één jaar “genieten” ( met het bord op schoot!) van de samenvattingen van het voetbalgebeuren van de eredivisie, inclusief de gedresseerde aap Tom Egbers. Daarna zal Fox-Nederland het gaan overnemen. En daar zal het niet bij blijven. Deze Amerikaanse zender zal een grote sportzender proberen te worden op de Nederlandse televisie-, radio-, en internetmarkt. Hij troeft daarmee alle Nederlandse en buitenlandse mediaondernemers af, inclusief John de Mol.

Deze Murdoch-stap, een prachtig voorbeeld van kapitalistische machtshonger, zal een echte media-revolutie teweeg brengen in dit benepen en kleingeestige wereldje vol eigen belang en jaloezie.

Het voetbalgebeuren en alles daaromheen was al een kapitalistisch voorbeeld van schaamteloze zakkenvullerij, maar deze geldoverval toont ondubbelzinnig het definitieve ethische failliet aan van alle eredivisieclubs door hun ziel en zaligheid of wat daar van over was, voor 12 jaar aan de duivel te verkopen.

Jan Posch, 13 augustus 2012.

Olympische Spelen Londen 2012.

De werkelijke bakermat van de gedachten van baron Pierre de Coubertin, de grondlegger van de moderne Olympische Spelen, (1896 in Griekenland), lagen  in Engeland, alwaar hij onder de indruk raakte van de ideeën van pedagoog Thomas Arnold, die, om leiders te kweken in het grote imperium ,uitging van discipline en zelfbeheersing van leerlingen, op basis van het ontwikkelen van eigen initiatieven en eigen verantwoordelijkheid daarvoor. Pierre trachtte deze formule ook in zijn eigen land te introduceren op scholen, maar bijtende hoon was zijn deel. Daarom kwam hij op het idee van sportspelen, om zijn ideeën  toch in Frankrijk in de praktijk te kunnen brengen. Ook wilde hij er behalve een sportfeest ook een cultureel feest van maken.

In de strijd tussen sporters zouden er tenslotte  vriendschappen kunnen ontstaan. De “sportverbroedering” en het “deelnemen is belangrijker dan het winnen” zijn kreten die er later goed ingingen, maar die de wijze Pierre er duidelijk niet mee bedoelde.

Wel belangrijk is de onafhankelijkheid van het I.O.C. (internationaal Olympisch Comité) geworden. Vrijheid stond centraal.  Vrij van godsdienst, ras en commercie. Liefhebberij dus, waarin geen plaats was voor professionals. Kortom een eerlijke strijd, waarin de winnaar bescheidenheid moest tonen en de verliezer zijn nederlaag zonder bitterheid diende te aanvaarden.

Hoe anders is de situatie nu. Behalve de sport, is er de politiek, de media en de roemruchte commercie, die allesbepalend zijn geworden. De sport is van de rand van de samenleving, zelf kernonderdeel geworden van de harde, materialistische op winst beluste samenleving.

Alles staat in het teken van goud, zilver en brons.  Degenen die daaronder komen hebben gefaald. Jammer, Postma, je had na die camera-aanraking, geen extra rondje moeten gaan varen,sukkel. Jammer Martina, twee plaatsen hoger en je vergaart eeuwige roem, nu zien ze je als een dwaze onnozele schlemiel, die niet in staat is om tweemaal binnen een etmaal een goede 200 meter te lopen, wegens verkrampte spieren op een harde ondergrond. Lathouwers  idem dito hetzelfde.

Degenen die het geluk hebben wel bij de eerste drie te eindigen worden overdreven bejubeld en bewierookt en ik kan mij heel goed voorstellen dat sommigen ( o.a.Kromowidjojo) blij zijn , wanneer zij het Holland Heineken Huis en de Late Avond Show, overleefd hebben.

Het gaat niet om de strijd , het gaat om het eremetaal, het resultaat dus. Dat is materialisme ten voeten uit. En dat was bepaald niet de bedoeling van baron Pierre,

Wanneer er geen elektronische tijdwaarneming zou zijn, zouden talloze sportwedstrijden  niet eens meer gehouden kunnen worden.  Het baanwielrennen, het zwemmen op de 50 meter, het gaat om tienduizenden van een seconde. Baanwielrennen is wetenschap geworden. En is daarmee een pionier voor alle andere takken van sport. Alles zal in de toekomst nog klinischer, zakelijker en koeler worden. De Britse aanpak van de baan- en wegwielrennerij heeft het voorbeeld al gegeven.

Jarenlange training zal je een paar tienden van een seconde moeten opleveren en wanneer je het geluk hebt om in de kracht van je leven ook nog op de belangrijke momenten in vorm te   zijn , kan je zomaar tot held van de natie gebombardeerd worden. Dan kom je in het vizier van Papa Popi Jopi Smeets, je weet wel, die pedante en zelfingenomen kwast, die de vaderrol probeert te spelen over al die seconden en millimeterneuroten. Want onze  Olympische helden worden nauwlettend gevolgd. Zeker ,wanneer ze goed presteren. Daarom was het bepaald opvallend en teleurstellend te noemen, dat de roeifinale van onze mannenacht wel live op eurosport te volgen was, maar niet live op Nederland 1. Die gaf de voorkeur aan Nederlandse judoka’s.

Hetzelfde gold voor de kanofinales. Terwijl deze schitterende sport wel live door Eurosport werd uitgezonden, werd op het publieksnet een herhaling gegeven van een verloren strandvolleybalwedstrijd van Richard Schuil en Reinder Nummerdor. Onbegrijpelijk overigens dat een waterland als Nederland geen kano-afvaardiging had en bijvoorbeeld Hongarije wel. Maar het kan nog erger , terwijl Eurosport de magnifieke 8oo meter atletiekfinale rechtstreeks uitzond, waar de super atleet David Rudisha ( een mooie Keniaan) een wereldrecord liep van 1.40.91, zond Nederland 1 de halve finale hockey uit tussen Nederland en Engeland. Toen Eurosport het torenspringen uitzond, moesten we van Nederland 1 naar het dressuur rijden kijken.

Neen, van het chauvinistische kut-Nederland moeten we het niet hebben, dat hebben ze wel voldoende bewezen nu. Eurosport heeft die handicap niet.

Maar nog even over dat judo. Toevallig heb ik de finale van de zwaargewichten gezien boven de 100 kilogram tussen een Rus en een Fransman (Teddy Riner). Deze laatste won met waza-ari, Dat is een half punt, die hij via straf voor zijn tegenstander verkregen had. Aan judoën zijn deze twee niet toegekomen. Zij stonden slechts aan elkaar te trekken in een poging om elkaar vast te pakken. Het was niet om aan te zien.

Ik vond het ronduit een schande voor de judosport. Regel vooraf waar de judoka’s elkaar kunnen vastpakken en schakel die verdomde straf uit. Daardoor wordt het tactisch judoën in de ban gedaan. Nog beter, schaf dit onnozele gedoe af en voer een echte vechtsport toe, zoals jiu jitsu, dat oogt ook veel natuurlijker.

Ook het Grieks-Romeins worstelen is een sport voor krachtpatsers geworden en zal evenals het judo voor zijn toekomst als Olympische sport  moeten vrezen.

Over natuurlijkheid en schoonheid van bewegen gesproken, ik zag die snelwandelaars, die een onnatuurlijke loopbeweging presenteren. Zij  kunnen zo met de Paralympics meedoen. Niet één hield zich aan de regel, die stelt dat beide voeten niet van de grond mogen komen, (geen zweefmoment). De controleurs wisten totaal niet hoe zij deze doldwaze wanvertoning moesten aanpakken. Zij pikten er links en rechts maar een paar willekeurig uit. Een ware schande voor de sport in het algemeen en  voor de olympische beweging in het bijzonder. En zo zie je maar weer dat er altijd een (gezonde) ontwikkeling in iedere tak van sport moet blijven. Schaf  deze idiote toestand ogenblikkelijk af , laat ze desnoods gaan hinken op een 400 meterbaan.

 Dan heb ik meer bewondering voor de Japanner  Uchimura , die winnaar werd op de meerkamp in de gymnastieksport. ( springen, voltigeren, rekstok en brug).

Daar zouden ze in Nederland wat meer aandacht aan moeten besteden. Die krachtpatsers op de 100 meter atletiek kunnen met hun opgefokte lichamen wat mij betreft niet tippen aan die gymnasten. Het is overduidelijk dat zij doping gebruiken en maskeren, de vraag is alleen hoever men durft t gaan. Neen, dan kan ik veel meer waardering opbrengen voor de tienkampers, met name de Amerikaan Aston Eaton, een geweldige atleet met een superwereldrecord van boven de 9000 punten.

Doodziek word ik van die dunne Biafra-figuren. Zij domineren de lange afstanden met hun voor lopen ideale spiervezelstructuur. Ook hun achillespees schijnt mee te werken voor een ideale loopafzet. Twee van hen, vielen op de loop met hindernissen over 3000 meter, ook wel steeple-chase genoemd, naar een idioot uit het verleden, die stelde  sneller te kunnen lopen dan paarden die over hindernissen moesten springen. Ik was er niet eens rouwig om, integendeel ik vond het ronduit jammer dat die Fransman tweede werd, al was diens reactie wat mij betreft  na afloop ontluisterend. Hij tilde dat dunne scharminkel vreugdevol op. Zo een figuur zal nooit kampioen worden. Neen, dan kijk ik liever naar het vrouwenstrandvolleybal. Ook al maken zij geen punten, het blijft een genot om die mooie lichamen in beweging te zien. Ik vraag mij overigens af, hoeveel toeschouwers er komen kijken, wanneer er bloot gesport zou mogen worden. Ik denk, dat Nederland in dat geval zonder enig financieel risico de Spelen van 2028 kan gaan organiseren. De openingswedstrijd moet dan bestaan uit (bijna) naakt modderworstelen in gemengd groepsverband met 12-tallen, waarbij het de bedoeling is, dat zo snel mogelijk de broekjes van de dames uit worden getrokken, met Willem Alexander als scheidsrechter.

Ook een grote bewondering voel ik voor de  Nederlandse Celine van Gerner, die 12^e werd op de meerkampgymnastiek. In dit mondiale veld is dat letterlijk een wereldprestatie. Maar daar hoor je zoals gezegd niet veel over, behalve dan door de overjarige verslaggever Hans van Zetten, die terecht lyrisch werd over deze prestatie en ook terecht  uit zijn dak ging over de fenomenale sportprestatie van Epke Zonderland uit Lemmer die met een zeer gewaagde oefening op de rekstok, een voorbeeld is en zal blijven voor een ieder, al leek zijn triple eerder op een kamikaze actie. De rekstokoefening van één van zijn concurrenten was beduidend beheerster en vloeiender, maar moed werd terecht beloond.

 Bij het baanwielrennen ontbrak de individuele achtervolging en dat is voor mij net zo onbegrijpelijk als het ontbreken van de zijspanklasse bij het motorracen en het  stayeren op de wielerbaan..

Bij het niet-olympische biljartspel is het groene laken jammer genoeg vervangen door een blauwe. Bij het hockey is het groene veld vervangen door een blauw veld. Het doet pijn aan je ogen en ik kijk er dan ook niet meer naar. Stik er maar in, ik was toch al uitgekeken op dat slaan tegen een bal met een stuk hout. Dan kijk ik nog liever naar een spel, waarbij een bal door een korf gegooid moet worden, maar weer niet naar  het handbalspel, waarbij op zijn minst de doelen verkleind zouden  moeten worden.

Waarom we wederom naar tennisfinales moesten kijken, waar we de afgelopen twee maanden (Roland Garros en Wimbledon) mee zijn doodgegooid ,en vrijwel niets zien van de kanosport blijft voor mij ook in raadselen gehuld.

Wij laten ons weer, zoals altijd, op een vreugdevolle manier bedotten en genieten ervan om rondom de tuin geleid te worden. Vreugdevolle emoties leveren nu eenmaal  een positief gevoel op (Geef het volk Brood en Spelen).

Zoals gezegd zijn de moderne Spelen een sportief en commercieel circus geworden. Slechts met hopen geld kan je nog meedoen met de top. Des te meer je investeert , des te meer rendement het op den duur zal opleveren. Daarom is het opvallend curieus, dat de voetbalgeldwolven op dit toernooi niet aan de bak komen.Vergelijk het maar eens met de winnaars van de 10.000 meter en het baanwielrennen. Geld speelt geen rol. Aan elk detail wordt gedacht, zoals het inbrengen van watjes in de neus voor de wedstrijd om meer zuurstof te kunnen genereren, trainen op hoogte in Kenia en trainen  met dure loopbanden, waardoor de spieren niet beschadigd worden. 

Usain Bolt is een Jamaicaan. De sprinters uit dit land opereren opvallend goed de laatste jaren. Waarom?  Ellen van Langen en Patrick van Balkom konden daar geen antwoord op geven. Het is duidelijk een cultuurverschijnsel natuurlijk, maar zij weten exact hoe zij zich moeten voorbereiden en welke middelen (!)  zij daarvoor moeten aanwenden. Nederland domineerde de laatste jaren de schaatssport, maar hoeveel geld werd daar door sponsoren in gestoken? Miljoenen euro’s.  In Jamaica zal het ook zo zijn. Sport is superhandel geworden.

Bolt snelde superieur naar het Gold. Usain flikte het again. In welgeteld 9.63 seconden was hij klaar met zijn 100 meter. Ene keer deed hij het nog beter. (9.58) Dat sport entertainment is geworden, wisten we al. Maar de overdreven showkunsten na afloop maakten op mij geen  enkele indruk. Nog erger is dat de verslaggever deze carnavaleske kuren beschouwde als een verrijking voor de sport.

Opvallend was verder de verslaggeving van o.a. Stefhan Verheij bij het women’s shot put. Toen de Duitse vetkwab Nadine Kleinert aan stoot kwam, had hij het over een grootheid in deze tak van sport. Een andere verslaggever sprak over een 37-jarige deelnemer,als iemand op leeftijd.

Het mooiste moment van deze Spelen vond ik de huldiging van de 34-jarige 400 meter horden winnaar  Felix Sanchez uit de Dominicaanse Republiek. Hij kon zijn tranen maar niet bedwingen denkend aan een overleden dierbare van 4 jaar geleden in Peking, terwijl tegelijkertijd het mooiste volkslied gespeeld werd.

Het meest dramatische moment was de botsing van de voormalige OLYMPISCH KAMPIOEN 110 meter horden 2004,  de chinees Liu Chiang tegen de eerste horde. Vier jaar eerder viel hij al geblesseerd uit en werd uitgejoeld door zijn eigen publiek. Daarna moest hij ondersteund worden door andere lopers, nadat hij de laatste horde gekust had.

Opmerkelijk was het uitstappen van een Algerijn op de 800 meter, aangezien hij zich wilde sparen voor de 1500 meter. Aanvankelijk mocht hij niet starten , maar die straf werd, zeer tegen de zin van Ellen van Langen, weer ingetrokken. Hij won later met overmacht de 1500 meter en daar was ik het zeer mee eens. De sterkste moet toch winnen, Ellen?

De onaantastbare wereldrecords voor de huidige generatie deelnemers geven overigens een magnifieke aanwijzing over het historisch dopinggebruik. Indien dit argument niet kan overtuigen , dan wijs ik op de nieuwe technieken waarmee bloed uit 1968 kan worden gediagnosticeerd. De resultaten waren dermate schokkend dat de uitslagen geheim werden gehouden. Overal waar topprestaties worden geleverd is er sprake van doping, zoals fraude bij het geven van subsidies. Dat was vroeger al zo en dat zal altijd zo blijven. Huichelarij en huichelachtigheid horen bij dit circus. Ook wat dat betreft is sport een echte waarachtige afspiegeling van de maatschappij.

Denksporten zijn overigens afwezig op dit Olympisch circus.  Dat beschouw ik als een belediging voor alle denksporters.

Maar wat mij het meeste is opgevallen aan deze Olympische spelen is dat de kruising tussen zwart en blank zulke prachtige mensen oplevert ( Destiny Hooker van het Amerikaanse volleybalteam bijvoorbeeld), die dan ook steeds meer gouden medailles behalen. Je hoort er niemand over, maar dat moet je even vergelijken met de geschiedenis van ons zogenaamde superieure blanke ras en denk daarbij ook even aan de slavenhandel.

Wat deze Spelen bewezen hebben, behalve het succes van de miljoenen van het kapitalisme , is het ongelijk van de machthebbers in het verleden.

Wij zijn overvoerd met dat ellendige hockey. Prachtige live-sport (basketbal, volleybal en ga zo maar door), werd door onze neus geboord, ten faveure van die onnatuurlijke beweging. Gelukkig was er Eurosport 1 en 2 en gelukkig was er de BBC en was er Sporza (België).

Laten wij niet in de valkuil trappen om in 2028 deze Spelen te gaan organiseren. Wat die Nederlandse organisatie en mentaliteit betreft: het kan slechts een grote flop worden. De winnaar dient bescheiden te blijven. De werkelijke winnaar is degene, die walgt van die overdreven bewieroking.

Tenslotte wil  ik hier nog even stilstaan bij de onschuldige burgers in Syrië, die werden afgeslacht gemarteld en verminkt door hun eigen slager tijdens deze twee vreugdevolle sportverbroederende sportweken tussen alle landen in Londen.

Jan Posch,  13 augustus 2012.