Over vrijheid, (on) gelijkheid en machines.

In de economie is het een bekend verschijnsel :  des te meer vrijheid, des te meer ongelijkheid.

Maar ook op school schijnen gelijke leerlingen minder kansen te krijgen, indien zij lager opgeleide ouders hebben.Oorzaak: de onderwijzers laten zich leiden door de hoge verwachtingen van hoogopgeleide ouders.

Hetzelfde fenomeen is zichtbaar bij gelijke sollicitanten: de autochtone sollicitant heeft een streepje voor bij de witte man.

Onze vooroordelen staan een objectieve kijk op de zaak in de weg , maar dat  wisten we natuurlijk allang.

Daarom kunnen we beter de machine laten beslissen en dan vooral wanneer het om besluiten over mensen gaat. Mensen zijn slechte rationele beslissers. Dat komen wij met name tegen in de aandelen en optiebranche , maar het is natuurlijk verweven in onze hele maatschappij. Hypotheek- en verzekeringsadviseurs weten daar alles van af. Mensen laten zich heel gemakkelijk voor het karretje spannen van zijn vriendelijk overkomende soortgenoot.  

Ons denken wordt onbewust gestuurd door dingen die er niet persé toe doen. (Daniel Kahneman in :Thinking , Fast and Slow). 

Dan kom ik toch weer terug op het artikel over voorspellen:  voorspellen schijnt nog moeilijker te zijn indien het over een gebeurtenis over menselijk gedrag gaat, dan over een fysiek verschijnsel.

Data en instrumentaria hebben geen last van voorkeuren en vooroordelen. Mensen worden dan juist niet gereduceerd tot cijfertjes, dat worden zij wel door de menselijke maat en het idee van het schepsel beter te zijn dan een machine.

Ook in de rechtspraak zal de machine een uitkomst worden. Sterker : onze samenleving zal  weldadiger worden door de inschakeling van de machine,

Jan Posch,  13 september 2016.

Voorspelling.

Wij simpele zielen kunnen niet in de toekomst kijken, hetgeen wij allen graag zouden willen. 

Wat volgt na onze dood?  Leegte of het paradijs?

Niels Bohr, de natuurkundige, zei al dat voorspellen moeilijk is. zeker als het de toekomst betreft.

Ook zijn de gevolgen van ons handelen niet te overzien. Neen, dikwijls zijn zij het tegendeel van wat wij poogden te bereiken.

Schopenhauer, de Duitse filosoof, zei eens in een optimistische bui: "Het afnemen van de krachten bij toenemende ouderdom is triest doch noodzakelijk om de naderende dood enigszins te kunnen aanvaarden.

Echte doodsangst heb ik niet meer. Ik  hoor  bij degenen voor wie magere Hein als een verlossing zal komen, maar wat zou het desalniettemin mooi zijn, als het navolgende gedicht op pure waarheid zou berusten: 

Ik zal er zijn als je huilt.
Ik zal er zijn als je mij nodig hebt,
Ik zal er zijn als je valt,
Ik zal er altijd zijn.

Ik ben lang geleden dezelfde weg gegaan,
en hij leidt naar waar jij zo naar verlangt,
Kijk niet om, maar zie vooruit,
Want ik, ik zal er zijn.

Jan Posch, 23 augustus 2016,

Melkveehouderij.

Koeien horen wanneer het mogelijk is buiten in de weide te lopen. Zij horen niet gedurende het gehele jaar op stal te blijven staan.

De veehouder dient zich te realiseren dat hij een taak heeft wat diervriendelijkheid betreft. En ook wat betreft het milieu heeft hij een grote verantwoordelijkheid. 

Door steeds verdergaande intensivering heeft de melkveehouder een ecologische crisis veroorzaakt.

Hij zorgt voor een chemische verontreiniging door kunstmatige bemesting via de afvoer naar het grondwater.

Hij zorgt voor veenoxidatie door verlaging van de grondwaterstand om zijn zware machines te kunnen inzetten.

Hij zorgt voor een achteruitgang van de bodemstructuur door intensieve bemesting.

Hij zorgt voor een aantasting van het natuurlandschap door uitgestrekte (mais)velden en graslanden.

Hij zorgt voor afname van de biodiversiteit; weidevogels, bloem-en kruidenrijke graslanden.

Door het opheffen van het melkquotum is er sprake van overproductie met als gevolg een daling van de melkprijs.

Daardoor moet deze sector gesteund worden door Brussel via subsidies ( 50 miljard op de Europese begroting).

Er is dus geen sprake van een normale onderlinge gezonde concurrentie, waardoor er een gezonde zelfstandige sector zou kunnen ontstaan. De belastingbetaler houdt de melkveehouder nu op de been.

In deze ongezonde sector is dus een omslag vereist. Een oplossing in deze zou een omslag naar duurzaamheid kunnen zijn. Een markt van hoogwaardige producten in plaats van bulkproduktie.

Banken, de zuivelindustrie en landbouworganisaties moeten de handen ineenslaan en deze boeren helpen om deze omslag te maken. ( kredietverlening, voorlichting e.d).

Dat geldt ook voor de diverse overheidsbesturen ( EU, nationaal, provinciaal, lokaal), die aantasting van het landschapsschoon blijven toestaan.
Er moet meer  geld naar de natuurboeren in plaats van naar de intensieve landbouw en veeteelt. 

En ook het landbouwonderwijs dient deze omslag in denken te maken.

Jan Posch, 9 augustus 2016.

J.C. Bloem.

Wie de somberheid en verzengende leegte raak kon verwoorden was deze Nederlandse dichter die alweer 50 jaar geleden is gestorven.

Hier een voorbeeld van bovenstaande bewering:

Levensmoed? Dit dagelijks derven
Met drogredenen aanvaardbaar maken-
Eindloos dulden- en de ziel blijft haken
Naar haar stromen en haar grondgebied
Levensmoed? 't Is niet te durven sterven
Anders niet.

Volgens Jean-Pierre Geelen ( journalist) is Bloem de dichter van de schaduwzijde , wiens woorden de zon vanzelf doen schijnen.

Deze laatste interpretatie getuigt volgens mij van een loepzuivere levenskunst gedrenkt in inktzwarte olie.

Jan Posch, 9 augustus 2016.

Afscheid van Moeder Posch (96).

 “Naastenliefde, denk daar vooral aan”.

Op donderdagavond 28 juli 2016, het jaar waarin vader Posch 100 jaar zou zijn geworden, is moeder Posch op 96 jarige leeftijd, na een zesdaagse bedkluistering, vrijwel pijnloos en  vredig van ons heengegaan.

Zij is een zeer natuurlijke en gewilde dood  gestorven, waarbij de medische hulp o.a. door alert familiaal optreden, via injecties haar de laatste dagen gevrijwaard hebben van een onwaardig levenseinde.

Op maandag 25 juli heb ikzelf het laatste contact met haar gehad. Zij herkende mij nog en zei dat ze dood zou gaan.

Trijnie Root heeft een respectabele leeftijd bereikt en heeft vader Posch  bijna 12.5 jaar overleefd , inclusief al haar generatiegenoten, behalve haar 10 jaar jongere zuster Janna Root.

Gedurende haar laatste decennium heeft zij met een grote handicap moeten leren leven , hetgeen zij op een zeer voorbeeldige en  bewonderenswaardige wijze heeft gedaan en doorstaan, geheel in de trant van haar eigen specifieke  wijze van zijn.

Moeder Posch was het toonbeeld van de goede, zorgzame, oprechte  en vredelievende moeder, waar ieder kind zo naar verlangt en zo hard nodig heeft.

Mijn herinneringen zijn natuurlijk talrijk en blijvend. Zo kan ik mij nog herinneren dat zij in het oude huis op De Haal 12 vaak in bed lag met migrainehoofdpijn, hetgeen op mij als jongetje van drie/vier jaar een diepe indruk maakte, ook al omdat zij toen geen enkel licht kon verdragen.

Wanneer zij naar Amsterdam ging nam zij mij mee met de bus en pont om te winkelen en steevast op de terugweg kocht zij dan een haring bij de haringboer en kreeg ik een grote zurebom.

Op maandag werd de was gedaan en wanneer ik thuiskwam van school stond zij altijd te strijken en de was op te vouwen. Vrijdags kregen de meubelen een wasbeurt en de geur daarvan is mij jaren bijgebleven.

Wat ik mij ook nog specifiek herinner waren haar  uitstapjes naar de musicals “My fair Lady”en “Het land van de glimlach”, ook al omdat het woord vakantie met kleine letters in haar woordenboek geschreven stond.

Later in haar leven, toen dat in een rustiger vaarwater kwam, ging zij gedichten schrijven, hetgeen zij met zeer veel overgave en liefde deed, zoals wij allen weten. Haar ziel en zaligheid zijn aldus voor een ieder  behouden gebleven.

Zij heeft zeer veel van mijn vader gehouden en hoopte hem zo snel als mogelijk weer terug te zien na haar dood. Ik hoop van ganser harte dat deze vurige wens van haar inderdaad in vervulling zal gaan. De binnengevlogen duif tijdens haar laatste dagen in combinatie met de geur van sigarenrook mag in dit verband gerust hoopvol genoemd worden.

Toen moeder  niet meer in staat was om bij mij op bezoek te komen en ook een wekelijkse telefonische communicatie tot de onmogelijkheden ging behoren, is zij mij gaan schrijven en ook deze brieven blijven van een onschatbare waarde.

Mama, bedankt voor al je goede zorgen, oprechte liefde en inspanningen voor mij. Daar ben ik bepaald niet slechter van geworden. Ook ik hoop je terug te zien in een hemels paradijs met een verheerlijkt lichaam vol liefde, begrip en vreedzaamheid.

Wanneer er één dat verdient ben jij dat wel, en oh hemels lot , laat die gedachte nu eens een keer niet een illusie blijken.

“Naastenliefde denk daar vooral aan”.

Ik zal het proberen, lieve moeder.

Jan Posch, 3 augustus 2016.

Over Ondankbaarheid. Brexit en Peter de Waard..

Bij deze een ode aan econoom/journalist/columnist  Peter de Waard van de Volkskrant. 
Hij schrijft artikelen van een zeer hoge kwaliteit en waarde en kan vanuit dien hoofde daarom niet genoeg geprezen worden.

Het navolgende stukje neem ik integraal over vanuit de Volkskrant van donderdag 16 juni 2016.

"Hoe ondankbaar zijn de Cornish?

Cornwall in het uiterste zuidwesten van Engeland is een populaire vakantiebestemming voor Nederlandse toeristen die het oorspronkelijke Groot-Brittanië willen vinden.
Er zijn daar -net als in Noordwest-Engeland, Schotland en Wales- vele borden te zien van de projecten die met EU-gelden worden gefinancierd. Het graafschap staat te boek als een arm gedeelte dat de Brusselse burocraten in de vaart der volkeren willen opstoten.

Tussen 2007 en 2013 heeft Cornwall al 650 miljoen euro aan EU-steun gekregen. Daar komt tot 2020 nog eens 600 miljoen euro bij. Per inwoner is dat 2.314 euro. Brussel heeft mede de megalomane botanische tuinen onder de naam Eden Project gefinancierd, nu de belangrijkste toeristische attractie in Cornwall. De EU financierde de aanleg van breedband, de bouw van universiteitscampussen, de aanleg van nieuwe spoorlijnen en de renovatie van desolate havens tot hippe uitgaanswijken.
Brussel is ook zo goed geweest het Cornish-het Keltische dialect uit die streek- te erkennen als officiële taal. 
Kortom, Cornwall heeft veel, zo niet alles te danken aan de EU.
Maar volgens de peilingen zullen de inwoners  van Cornwall in meerderheid voor een Brexit kiezen. Waarschuwende politici voor het mislopen van miljoenen worden weggehoond. Ook de Bank van Engeland , die roept dat de uittreding een schade zal opleveren van miljarden wordt niet geloofd.
Ook het IMF, de president van Amerika, premier Cameron en de ex-premiers Blair en Brown en de leiders van de oppositie waarschuwen voor fatale gevolgen, maar worden niet geloofd.Het volk luistert liever naar de luizen in de pels van de gevestigde orde, zoals de politieke clowns Boris Johnson en Nigel Farage, net zoals de Nederlanders bij het referendum over de Oekraine hun piassen Jan Roos en Thierry Baudet in de armen sloten.
Het establishment wordt dus niet serieus genomen en zelfs verafschuwd.
De grootste angst voor het gepeupel is niet dat een uittreding enkele procenten groei kost en miljoenen subsidies uit Brussel. Nee , dat is het feit, dat er nu Polen achter de tapkast staan van de pubs.

Voetnoot J.P.  

Mensen en vooral domme mensen kijken niet naar het algemene belang, maar naar hun eigen belang en uit de speltherapie weten we dat die laatste categorie uiteindelijk aan het kortste eind zullen trekken.
In de reeks dom, beperkt, kortzichtig, benepen, egoistisch, laf, en opportunistisch kunnen we dus nog een begrip toevoegen en dat is ondankbaarheid.
Nee, niet de leiders, maar het volk zorgt voor vertraging en zelfs stilstand van verdere logische en noodzakelijke ontwikkelingen en veranderingen. De biotechnologie weet daar inmiddels alles vanaf.
Het gepeupel is en blijft nu eenmaal een zeer gevaarlijk en onberekenbaar verschijnsel.

De zondebok.

Om het eigen (feilbare en wankele) ik overeind te houden zoekt men een zondebok. Dit  psychologische oermechanisme zal zich nog sterker laten gelden naarmate dat ik nog wankeler en feilbaarder zal blijken te zijn.

Naarmate de eigen identiteit zwakker is zal ook door middel van morele zelfgenoegzaamheid geprobeerd worden deze te versterken.
Indien de ander slecht is, ben ik goed.

Waar een excuus voor jezelf heel normaal is, is dat er voor een ander niet.

Voor wie geen of weinig zelfkritiek heeft, geldt bovenstaande nog meer en voor wie tevens ook nog in lichte of ergere mate gestoord is , zijn bovenstaande zinnen te vergelijken met heilige geloven.

Jan Posch, 8 juni 2016.

De verlosser.

Johan Cruyff  , onze voetbalgodheid, zorgde ervoor dat Jan van Beveren ( onze beste doelman destijds) niet werd opgesteld als doelman van het Nederlands elftal in 1978 in Argentinië. Hij en zijn Amsterdamse maatjes hadden de toenmalige bondscoach Zwartkruis zodanig onder druk gezet, dat die in de vroege ochtend op de interlanddag tegen Polen, van Beveren het bericht kwam vertellen dat hij niet het doel zou verdedigen, maar ene Jan Ruiter.

Zou Zwartkruis hem wel opgesteld hebben dan zouden Cruyff en zijn maatjes niet spelen.

Volgens van der Kerkhof zou Nederland met van Beveren in het doel wel wereldkampioen zijn geworden.

De conclusie moge dus zijn , dat de voetballegende en tevens voetbalgodheid  J.C. oorzaak is van het missen van het wereldkampioenschap van het Nederlands elftal in 1978 in Argentinië.

Jan Posch, 6 juni 2016.

Aforismen.

• Men moet denken als een pessimist en handelen als een optimist.
• Om je met het heden te verzoenen, behoef je slechts aan het verleden te denken.
• De beste raadgevingen zijn de ongevraagde, waarnaar het minst wordt geluisterd.
• Waar het stinkt, is er leven.
• Het bewustzijn wikt ,maar het onderbewustzijn beschikt.
• Hoe meer afgunst men opwekt, hoe meer reden men heeft tot tevredenheid.
• Men kan beter aan de heidenen overgeleverd zijn dan aan de gelovigen.
• Voor een dubbeltje weldaad verwacht menigeen een gulden dankbaarheid.
• Er zijn twee soorten politici: zij die wel en zij die niet in hun leugens geloven.
• Indien alleen diegenen die iets te zeggen hebben zouden spreken, zou het geluid van de menselijke stem een zeldzaamheid worden.
• Wij keuren in anderen af, hetgeen wij in onszelf verontschuldigen.

Angela

Mijn reddende engel.



Mijn allerliefste, het is nu 24.30, waarschijnlijk slaap je reeds, ik probeer dit raadsel te ontknopen

Ik huilde vannacht om jou,om dat ik zo weinig kan doen in datgene wat jij moet doormaken,

Maar wat ik wel kan ,,,en zo ontzettend graag wil, is er voor jou zijn ,in een tijd die niet over rozen zal gaan,

Ik verblijf tussen hoop en verwachting,,en wij beide weten niet of een wondertje

zich voltrekken zal, en hoop geeft leven,

Ook ben ik mij bewust  in mijn,,, c.q. ons  laatste stadia , te mogen ervaren dat er 

mede mensen bestaan,met waarachtige , onbaatzuchtige, oprechte,gevoelens,

Vind het  moeilijk om de juiste woorden te vinden,zodat jij mij kunt begrijpen, op de manier waar op ik het bedoel,

ja ik denk dat jij het juist prikte  vanmiddag toen jij zei dat ik gelovig was, ,ik denk hier dan in een vorm van godsdienstig, niet in het geloven van een god , maar  een onderdeel willen zijn van een goddelijke kosmos,en mens te willen zijn ,zoals wij behoren te eindigen,waar in centraal staat

wie wij waren als mens, en niet wat wij wij vergaard hebben,,,,,,en enkel onze goede daden

belangrijk zijn ....    hoe moeilijk vind ik het nu om mij te verwoorden .

En natuurlijk kan ik mij niet onttrekken aan mijn aardse aanwezigheid, met alles wat daarbij hoort.

maar leef ook met gedachten die verder reiken, dan dit aardse bestaan.

Wat ik voel is,,, dat ik overstroom van liefde, 

en samen alle narigheid  die ons misschien te wachten staat mag  verzachten .

ga nu naar mijn bedje, met een lege plaats naast mij, maar hoe mooi kan het zijn om iemand te missen.         

Angela XXX   (26 april 2016)

DE ALLER BELANGRIJKSTE

Angela

Aan: Jan Posch

Doorspekt van alle wijsheid,.....wil ik nog alleen maar mijn emotionele I,Q   volgen, gekoppeld aan mijn intuitie, niets staat mij in de weg, dit te volgen,,,,,, niet de mening van  de grote denkers der aarde, nog  minder de angst als leidraad...., maar luister naar de stem van mijn hart,

EN DAT BEN JIJ. voor jou wil ik mijn leven geven.

Het raadsel van de liefde       ,,,het enige criterium  hierin is,,,,,.als jij dit wil.

Angela

Wim Brands en andere (Oosterse) wijsheden.

Ooit schijnt Wim Brands  bij het aanzien van een rondslingerend slipje bij  Arnon Grunberg tegen hem gezegd te hebben: 

"Wij klampen ons vast aan andere mensen, maar uiteindelijk is iedereen een lek luchtbed".

Wim Brands (VPRO-boeken) hoefde van zichzelf niet ouder te worden dan 57 jaar.


- De prachtigste bloemen bloeien vaak in het verborgene.

- Zwijgen is het medicijn tegen ergernis.

• - Het gezicht van een mens herken je bij licht, zijn karakter bij donker.
• Ongeluk en geluk komen door dezelfde deur.
• Het leven is eindig, maar oneindig is de ware liefde, hoewel zij beiden tragisch zijn.
• Wie zichzelf kent is verlicht. 
• Alles heeft meer begin dan een einde.
• De.mens kent zijn zwakheid net zomin als de os zijn kracht.
• Ware woorden zijn niet mooi, mooie woorden zijn niet waar. (vaak)
• Wie aan niets is gehecht (geraakt), hoeft geen verlies te vrezen.
• Wie zijn macht wil behouden, moet haar niet tonen.
• Wie op zijn tenen loopt zal niet lang overeind blijven.
• Hoe langer men leeft, des te meer redenen ontstaan om zich diep te schamen.
• De wetende is karig met zijn woorden.
• Wanneer de mensen alleen zouden praten over datgene waarvan ze verstand hebben, dan zou er op deze aarde spoedig veel gezwegen worden.
• De woorden van de waarheid zijn zelden aangenaam.

Jan Posch, 6 april 2016.

Clubkampioen van De Donger .

Gisteravond op 29 maart 2016,  precies één jaar na haar ontmoeting bij hotel van der Meer, ben ik in dat zelfde hotel clubkampioen van de Donger geworden.

De laatste ronde moest daarover uitsluitsel geven, want mijn concurrent Cris Jolmer Jellema, zou bij een overwinning ook nog met de eer hebben kunnen gaan strijken. Welnu, zover is het niet gekomen, want ik won niet alleen van Durk Wassenaar,  Cris verloor kansloos van jeugdtrainer en oud-voorzitter Bernhard Keizer..

Het is mijn vijfde clubkampioenschap na Torenhoog uit Hoogkarspel,  S.C. Franeker uit Franeker, Knudde uit Leeuwarden en S.C. Drachten uit Drachten.

Ik was al eens rapidkampioen van De Donger  geweest  en bekerkampioen van Franeker en  Westergoo uit Bolsward om volledig te zijn.

De Donger speelt het keizersysteem over één jaar in drie competities. Na de tweede competitie stond Robert Stallinga fier en ongeslagen bovenaan, direct gevolgd door Cris Jellema. Maar in het begin van de derde competitie begon Robert te zwalken en kwam Cris bovenaan te staan. In de voorlaatste ronde wist ik hem echter te verslaan en kwam daardoor op gelijke hoogte.

Mede gezien mijn ziekte ben ik buitengewoon trots op deze prestatie.


Jan Posch,  30 maart 2016.

De vier aanslagen.

1.  Hoe de natuur zegevierde over het geweten.
2.  Afgestrafte onnozelheid.
3.  Het verraad op Portugal.
4.  De begrafenis van God.

Wanneer ik het geestelijk/mentaal kan opbrengen zal ik, in de mij nog resterende tijd ,een tipje van deze vier sluiers proberen op te lichten.

Maar het is ook mogelijk ,dat ik daarvoor niet meer de  moed zal kunnen opbrengen.

Jan Posch, 21 januari 2016.

Over vreemdelingenhaat, nationalisme en ander terreurdenken.

Dat de mens oorzaak is van verreweg de meeste van zijn eigen problemen is een niet geliefd gespreksonderwerp. Niets is namelijk erger voor ons soort dan geconfronteerd te worden met zichzelf. 
Maar wat kan en mag je eigenlijk verwachten van een gemankeerd wezen, dat het meest van zichzelf houdt.

Weinig natuurlijk en toch wil hij graag voor God spelen. Hij smeekt voortdurend om liefde, aandacht en genegenheid, zonder het overigens goed te beseffen, denkt bijna altijd het gelijk aan zijn zijde te hebben en beschouwt zichzelf als het centrum van deze wereld.

Wat hij niet weet, beseft hij nauwelijks. Zijn eigen gezichtsveld acht hij vrijwel synoniem met het wereldse gezichtsveld. Het is voor hem onvoorstelbaar hoeveel negatieve eigenschappen hij bezit, ziet wel de fouten van anderen en vindt dat hij die zelf niet of nauwelijks heeft.  

Verscheurd in zichzelf dus.

Tegen deze achtergrond bezien, wil ik ingaan op een stelling van Joop Hummel, die , en met hem vele anderen, beweert ,dat wij onze nationale trots, respect en cultuur dienen te handhaven , waarden die bedreigd zouden worden door mensen met een andere achtergrond en cultuur, die al genoeg verkwanseld zijn  door kapitalistisch denken, ingevoerd door linkse (vooruitgangs)denkers als bijvoorbeeld Saint Simon.

Dat het grootkapitalisme (economisme) een weinig verheffende bijdrage heeft geleverd aan onze nationale trots en andere culturele waarden is wel navenant, ongeacht onze Gouden Eeuw, zeeroverijen, slavenhandel en onze alom geëerde held Jan Pieterzoon Coen, die voor onze "trots" complete dorpen wegvaagde inclusief bewoners.
Maar om de verderfelijkheid van dit kapitalisme in de schoenen te schuiven van Simon en consorten gaat mij persoonlijk toch te ver.
Vrije wereldhandel lijkt mij voor iedereen een goede zaak, maar de uitwassen daarvan kunnen we missen als kiespijn. Neen, de verrotheid van dit systeem moeten we toch echt zoeken in het machts - en grootheidsdenken van het gemankeerde wezen zelf en daarvan zijn de heren bankiers en andere financiële "specialisten" , een goede afspiegeling.

Nu over zijn angst en afkeer voor de vreemdeling, ook wel xenofobie genoemd en waarom ik het hartgrondig met hem oneens ben.

• Deze wereld is in principe van iedereen. Wij zijn slechts rentmeester over onze grondgebieden. 
• Sinds jaar en dag hebben mensen aan volksverhuizingen gedaan. 
• Onder onze ouders en met name groot-overgroot- en betovergrootouders zitten enorme aantallen migranten.
• Amerika, Brazilië, Australië: landen die zijn opgebouwd door migranten.
• Onze wereld (land) is al een smeltkroes van nationaliteiten. Amsterdam, Rotterdam: ik meen 200 .
• Voorheen had je ook geen natiestaten, een fenomeen van twee decennia geleden.Toen waren er nog geen landsgrenzen maar stadspoorten die samenvloeiing tegenhielden.
• Emigratiestromen: na de Tweede Wereldoorlog stimuleerde onze regering de emigratie ( 500.000 mensen) naar landen als Canada, de VS, Zuid-Afrika, Australië en Nieuw_Zeeland.
• Binnen Europa zijn er altijd migratiestromen geweest. Duitsers woonden in Polen en omgekeerd, Grieken in Turkije en omgekeerd, Duitsers in Zuid-Europa en ga zo maar door.
• Nederland heeft vluchtelingen opgenomen uit België, Hongarije, Tsjecho-slowakije, Joden, hugenoten uit Frankrijk, Ambonezen, Indiers, Surinamers en later ook gastarbeiders uit Marokko en Turkije.

Vroeger had je al animositeit tussen twee naburige dorpen, wanneer je verkering kreeg met een "vreemd|"  meisje. Protestanten meden de katholieken en omgekeerd. Het was een hele toer om de "Zeven Provinciën van Nederland" te bewerkstelligen. Ook om de natiestaat Nederland te formeren. Nu is ons land lid van de Europese Unie en maakt deel uit van tal van internationale bewegingen, o.a ook op het gebied van de wereldhandel.

Neen, Joop, laten we hopen dat deze wereld ooit nog eens echt een groot dorp gaat worden, alwaar wij allemaal ook nog eens dezelfde taal zullen spreken. Waar de egoïsten geen kans hebben om een  splijting van onze samenleving te bewerkstelligen  en alwaar een machtsdespoot als Poetin zich niet om die reden zal zitten te verkneukelen.

En wanneer ik jou ooit  spartelend in een prutsloot zie worstelen om daaruit te komen, dan zal ik je helpen je uit je benarde positie te bevrijden , je schone kleren geven en een warme douche om weer op verhaal te komen. Zelfs wanneer je verkleed bent als Zwarte Piet, behoef je je in dat geval geen zorgen te maken.

Jan Posch, 7 januari 2016.