Gina.

Deze foto kreeg ik via Facebook van mijn zus Gina toegestuurd. Omdat zij altijd zo lief  voor mij is en hartelijk wanneer ik weer eens langs kom, deze aandacht.

Maar vooral haar vredelievendheid wekt mijn ziel tot beroering, zelfs wanneer zij door haar buurvrouw tot ongewenst persoon wordt bestempeld en voor haatzaaier wordt uitgemaakt en haar vervolgens de oorlog wordt verklaard, blijft zij bij haar eigen oprechte gevoel.

En wanneer zij ziek is, (en dat komt nogal eens voor) en zielsalleen strompelend door dit leven moet zien te komen, zonder noemenswaardige hulp van wie dan ook, blijft zij optimistisch en de dingen van hun goede kant bezien.

Zij is 11 jaar geleden zeer plotseling alleen komen te staan, wegens het overlijden van haar respectabele echtgenoot Bart de Boer, over wie ik een gedicht geschreven heb op deze site. Tot dusver is zij deze buitengewone man trouw gebleven en dat zal zij tot haar dood blijven doen.

Een moment van aandacht meer dan waardig dus.



Jan Posch, 28 november 2014.

Bowie.

Bowie is op 27 november 2014 op veertienjarige leeftijd van ons heengegaan. Hij was een hele lieve en trouwe metgezel en iedereen die hem kende zal hem missen, nu hij er niet meer is. Toen ik het bericht van zijn dood ontving, kon ik het niet droog houden. Ter ere en nagedachtenis aan dit lieve beest een klein gedichtje:


Bowie, jij bent er nu niet meer,
Dat doet zeer en mij des te meer,
Want de laatste keer, heb ik je wel gezien, maar niet geaaid,

Jij was een zeer lieve en spontane hond,
Met altijd een vrolijke trek rondom je mond,
Je uitbundigheid zat in je karakter gezaaid.

Altijd blij en kwispelend, wanneer ik op bezoek kwam,
Je kende geen kwaad en geen gram,
Je zei niets, maar je sprak wel degelijk, keer op keer,

Nooit heb je mij teleurgesteld,
Voor de gek gehouden , besodemieterd of gekweld,
Zoals dat gemankeerde wezen, ja, jij was veel meer.

Jan Posch, 27 november 2014.









 

De paradoxale waarheid.

Dat de Waarheid overal en altijd rondwaart onder ons , moge meer dan duidelijk zijn, ongeacht het slappe geouwehoer over subjectieve waarheden, hetgeen ook waar is, overigens.

 

Dat iedereen, behalve de rechterlijke macht, aan waarheidsvinding doet ( aan filosofie doet dus) is ook een waarheid en dat bewijst o.a. de zaak Marianne Vaatstra. Iedereen wilde deze  waarheid weten en die kregen ze ook nog (bijna) helemaal.

 

“Zie maar eens achter de waarheid te komen” en “de waarheid ligt weer eens diep verborgen”, zijn gevleugelde uitspraken.

 

Maar waarin liggen deze (diepere en verborgen)  waarheden dan (vaak) besloten?

 

In de paradox. In de schijnbare tegenspraak, vaak schitterend weergegeven via het aforisme, zoals: “ Het schaakspel is mooi genoeg om er een heel leven aan te verknoeien”.

 

Het Sinterklaasfeest is in deze een  goed voorbeeld.  De kindertjes worden voorgelogen om ze een prachtig  feest voor te kunnen schotelen. Het is bovendien een uiterst commercieel gebeuren en tegelijk ook een onschuldig kinderfeest. Schijnbaar tegenstrijdig en desalniettemin volkomen waar.

 

Een ander voorbeeld.

 

Jordan Belfort is een zwendelaar, die meer dan 1500 klanten hun vermogen heeft afhandig gemaakt. Een witteboordencrimineel en veroordeeld tot vier jaar cel.

Hij verdomd het om zijn klanten terug te betalen, ondanks zijn verdiende kapitaal via de verkoop van boeken vol flauwekul en onzin en de verkoop van filmrechten ( De wolf van Wallstreet).

Hij is een gewetenloze oplichter van het zuiverste water. Hij verstaat zelfs de kunst om ijskasten aan Eskimo’s te verkopen.

 

Desalniettemin wordt hij op handen gedragen door o.a. het Nederlandse journaille. Vierduizend mensen hebben hem in de RAI staan toejuichen! Op televisie ( Nieuwsuur!) en in de krant (Parool) wordt hij bewierookt.

 

Fascinatie voor de zwendelaar dus, net als de triomftocht van Willem Holleeder ( de neus op de buis) bij College-Tour met Twan Huys in de hoofdrol, alwaar ik reeds eerder over sprak op deze site.

 

Schijnbaar tegenstrijdig dus en toch allebei waar. De vrouwen die nat worden van een huwelijksadvertentie geplaatst door  criminelen, zullen dit herkennen en als ze eerlijk zijn, beamen.

 

Ja, de waarheid ligt vaak besloten in de paradox en dat is eigenlijk ook logisch, want de mens is nu eenmaal een vat vol tegenstrijdigheden, verscheurd door innerlijke twijfels en onderworpen aan een mengsel van haat en liefde.

 

Geen nieuws onder de zon dus. 

 

Jan Posch,  24 november 2014.