I. Het klassieke Bijbelverhaal.
God
, de Almachtige, schiep de mens inclusief vrije wil naar zijn evenbeeld in al
zijn volmaaktheid. Maar de mens zondigde en werd verstoten uit het Paradijs.
Aangezien deze God de God van waarachtige Liefde en Rechtvaardigheid is, heeft
hij zijn eigen zoon in de vorm van Jezus Christus naar de Aarde gezonden om hem
via het Kruis op te offeren, om zodoende de mensen Genade te kunnen schenken
voor hun zonden. Deze Zoon is opgestaan uit zijn graf en wederom naar de Hemel
gegaan en de mensen hebben de uitstorting van de Heilige Geest mogen ontvangen.
Iedereen die in God wil geloven en zijn Liefde zal ontvangen zal na zijn dood
een plaats kunnen krijgen in het Hemelse Paradijs van de Vader.
Wanneer
je dit verhaal wilt en kan geloven zal je als vanzelf je eigen leven een stuk
gemakkelijker kunnen maken via zelfkritische reflexie en grote tolerantie
(verdraagzaamheid) naar anderen. Het summum van deze geloofsbelijdenis is het
idee van het opgenomen worden in het Hiernamaals, waar waarachtige
vredelievendheid , volmaaktheid en oprechte Liefde heersen. Iedereen is hier
gelijkwaardig en zonder verlangens en behoeften.
Je
kan jezelf de vraag stellen waarom deze Almachtige niet in staat was om een
volmaakte mens te scheppen. Het antwoord wat je krijgt van een oprecht gelovige
, is die van de Vrije Wil. God heeft ons een vrije wil gegeven, aangezien hij
zoveel van ons houdt.
Toch
zou je kunnen blijven stellen dat een Almachtige deze zondeval zou hebben moeten kunnen aan zien komen. God is
kennelijk toch ook feilbaar.
Dat
is de reden waarom ik, al doe ik nog zo mijn best, niet in dit verhaal kan
geloven, maar wel in een ander verhaal.
II.
Een
Superintelligent Wezen.
Wij
mensen kunnen naar de maan reizen, hebben de atoombom uitgevonden en zijn in
staat om een super slimme computer te vervaardigen, die in staat zal blijken te
zijn om op alle deelgebieden tot zeer wijze besluitvorming te komen. Het
verslaan van de wereldkampioen schaken en het verslaan van de wereldkampioen
Quiz-vragen is reeds bekend.
Zal
deze supercomputer ook in staat blijken te zijn om achter het geheime
mysterie van de vierde dimensionaliteit
te komen?
Zal
deze supercomputer in staat blijken te zijn om onze hersenstructuren uiteen te
rafelen en de logische opbouw daarvan te doorgronden?
Zal
Hij in staat blijken te zijn om achter
het ontstaan en wezen van alle ziektes te komen en daarvoor de noodzakelijke
medicijnen te verschaffen.?
Zal
Hij ons misschien ook het Eeuwige leven
kunnen verschaffen?
Kortom
zal deze Grote Vriend misschien onze “Schepper” kunnen evenaren en mogelijk
verbeteren?
Nu
onze klassieke Schepper gefaald blijkt te hebben in moreel-ethisch-zedelijk
opzicht, gezien de eindeloze puinhoop die zijn product ervan maakt, en zijn
herstelwerkzaamheden in de vorm van zijn eindeloze onbaatzuchtige en
waarachtige Liefde eveneens, gezien de tallozen die Hij niet kan verleiden tot
Zijn oprechte Erkenning, zou je dat mogelijk positief mogen veronderstellen.
Of
is dit alles reeds bereikt op andere sterrenstelsels, waarvan wij het bestaan
niet kennen en die op hun beurt mislukt geexperimenteerd hebben met een
Intelligentie ( die wij dus God zijn gaan noemen)?
In
dat laatste geval zouden die levende wezens dan op ons moeten lijken. Een geest
met een uiterlijke verschijningsvorm in de vorm van een lichaam, dat
zelfstandig voort kan bewegen en zelfstandig beslissingen kon nemen. Dat was de
bedoeling, maar faalde dus op de moraliteit.
Het
wachten is dus op een verbetering van het product Mens. Hoe die er in de
toekomst uit zal gaan zien is de grote Onwetendheid. Maar dat er via de
biochemie en de gentechnologie gesleuteld zal worden aan verbeteringen van onze
moraal, lijdt geen twijfel.
Dit
Product zal echter niet in onze huidige gedaantevorm verschijnen. Het zal niet
meer groeien in de baarmoeder. Het zal een samensmelting worden van kunstmatig
geproduceerde ei en zaadcellen, in een kunstmatige omgeving, waarin zogenaamde
“gewetencellen”een belangrijke plaats zullen innemen.
Hoe
het noodzakelijke begrip Liefde hierin een plaats zal moeten krijgen gaat mijn
verstand verre te boven, maar tja, alles wat ik eigenlijk weet, is, dat ik
eigenlijk niets weet.
Jan
Posch, 22 juni 2015.