Kerstschaaktoernooi in Groningen 2010.

Vol goede moed begon ik aan dit traditionele schaaktoernooi rondom de kerstdagen. De eerste drie dagen vanuit de Oude Venen (55km), de volgende drie, vanuit Leeuwarden (66 km) en de laatste drie vanuit het postiljon-hotel in Haren (10km) , van waaruit ik fietsend via sprookjesachtig aandoende landschappen nieuwe fietswegen moest gaan ontdekken op weg naar het blauwborgje in Groningen. Helaas was mijn vriendin Hannie grieperig geworden, waardoor onze hoteldagen van 16 euro inclusief ontbijt en fiets behoorlijk hoestend en proetsend doorgeworsteld moesten worden met een gemiddelde slaaptijd van twee uren per nacht.
Wanneer ik mijn schaatsen had meegenomen en tijd had gehad, was ik onderweg op het ijs gestapt, zo verleidelijk waren die mooiweer-schaatsers aan het ijsrijden. Maar in plaats daarvan moest ik binnen een uur op het Zernicke-complex zien te arriveren, teneinde mijn schaaktegenstander niet te ontrieven. Helaas was de kortste route een glijbaan geworden, waardoor ik mij genoodzaakt voelde om een schonere omweg te nemen, mij onderwijl wel afvragend waar deze omweg naar toe zou leiden. 
Enfin, om een kort verhaal lang te maken, ik sprak een van achter naderende jongedame aan om mij meer wegwijs te maken en gelukkig bleek het een bekende van het universiteits-dependance-complex te zijn. Via het stadspark zou zij mij voorgaan. Tijdens het naderen van het viadukt onder  de A7, herkende ik tot mijn vreugd het Martini-Plaza gebouw. "Bedankt en succes, ik red het nu verder zelf wel", waren mijn slotwoorden aan haar.
Mijn partijen waren als vanouds, zeer goede stellingen wist ik om zeep te helpen. Of zij verzanden in roemloze remises of zij stranden in het zicht van de haven. Het ergst was de nachtmerrie in de voorlaatste partij. Op een bepaald ogenblik geeft Fritz +15,  maar op een bijzondere ingenieuze wijze wist ik dit om te toveren tot -15. Volgens Johan Mostertman een kunst op zichzelf .
Heerlijk zo een schaaknegendaagse, wat een voorrecht om daar ieder jaar weer zo een feest van te kunnen maken.

Jan Posch, oudejaarsavond 2010.

Aan de schaakleden van s.c. Drachten.

Johan van den  Berg sprak mij op het afgelopen schaakfeest in Groningen 2010  aan.

 Hij vond dat ik de schaakclub Drachten in de steek gelaten had, zeker als clubkampioen. Zulke spontane  reacties kan ik altijd wel waarderen, ook wanneer ik het niet met de stelling eens ben, en zeker van iemand als Johan.

Ik heb hem proberen duidelijk te maken, dat de enige gedupeerde, de man was, die tegenover hem stond. Een schaker in hart en ziel, de trotse clubkampioen, de nieuwe teamleider, de eerste bordspeler in de promotieklasse, wat wil een eenvoudig  mens nog meer, die afstand doet van dit alles en weer helemaal opnieuw moet gaan beginnen.

Daar zullen dus wel  zwaarwegende overwegingen aan ten grondslag hebben gelegen. Inderdaad.

Ik heb  de eerbiedwaardige voorzitter Biem Barendsen een afscheidsbrief geschreven, waarin ik stelde , dat ik absoluut niet in een team wil zitten met een gestoorde competitievervalser.

Niet alleen heeft hij zich misdragen in de interne competitie door in gewonnen positie tegen Frank Schuurmans remise aan te nemen, hetgeen de aanwezige Jaap Weidema de uitspraak deed ontlokken van pure competitievervalsing, ook heeft hij dit onsportieve gedrag getracht te rechtvaardigen via een  artikel in het clubblad, nadat  de voorzitter in een onderling belegde mini-vergadering moest erkennen geen enkel deugdelijk argument van zijn kant te hebben gehoord in zijn verdediging over zijn gedrag.

Dit alles heb ik voor lief genomen.

Op de jaarvergadering zat Martien Veldman  weer eens te raaskallen. Hetzelfde gebral dat voor een actief clublid als Lammert Ausma een jaar eerder aanleiding was geweest de schaakclub Drachten de rug toe te keren.

Ik heb Johan de volgende dag mijn schaakprijs laten zien van het op het nippertje behaalde kampioenschap. Een medaillon met als inscriptie :  ratingwinnaars groep 1  2009-2010.  Aan de voorzitter heb ik gevraagd wie daarvoor verantwoordelijk was.” Dat zul je moeten opnemen met de materiaal-commissaris” , Jan.  “Wie is dat, Biem?”  “Dat is Martien, Jan.”

Het werd mij pas echt teveel, toen ik van dezelfde voorzitter te horen kreeg, dat ik mij moest proberen te verplaatsen in de zielenroerselen  van Veldman.

Conclusies:

1.    De voorzitter liet het afweten, toen hij de kans kreeg het aanwezige kankergezwel, weg te snijden.

2.    Ik laat mij altijd weer door strontkarren overrijden, hetgeen op zichzelf ook stom is, dat ben ik met je eens , Johan.

Jan Posch, 29 december 2010.

.Verachting.

Verachting.

Heb je geen macht,  sta je machteloos,

Wordt je in feite onderdrukt,

Is er sprake van repressie,

En tolerantie in schijn,

Politiek , persoonlijk of familiaal,

Is stille aanpassing onvermijdelijke  noodzaak,

En resteert, slechts of louter nog, berusting,

Uiterlijkheid, reserve, diplomatie, zwijgzaamheid,

Vriendelijkheid, kalmte en beleefdheid,

Indien nodig, ook nog, behulpzaamheid,

Dan is ware, totale en diepe verachting,

Voor bijkans alles en iedereen,

Bepaald geen zeldzaamheid, helaas,

En niet in het minst, ook, op den duur,

Onontkoombaar, onverbiddelijk en  onherroepelijk,

Voor je droevige zelf.

Jan Posch,  22 december  2010.

Over marktdenken, staatsdenken en sociale ongelijkheid.

Wat is beter voor onze economie en de wereldeconomie, een door de Staat gereguleerde economie of een economie gebaseerd op het vrije marktmechanisme?

Op het eerste gezicht het vrije marktspel natuurlijk. Alles wat aan regels gebonden is werkt nu eenmaal stroef. Adam Smith (1723-1790) , de uitvinder van het liberalisme , schreef al in 1776 in zijn hoofdwerk Wealth of Nations over de voordelen van vrijhandel en arbeidsdeling. Weg met alle handelsbeperkingen en weg met het protectionisme (=bescherming van eigen handelsposities).

Deze filosofie maakte na de val van de Berlijnse muur in 1989 en de ineenstorting van de voormalige Sovjet-Unie grote opgang. De vrije handel zou onze maatschappij in hosanna-sferen brengen.
Wij weten nu allemaal wel, waar een onbeperkte en ongelimiteerde markthandel toe kan leiden. Zelfverrijking en zakkenvullerij zijn de ongewenste gevolgen van het loepzuivere liberalisme. Het verschil tussen arm en rijk neemt toe. Het geld verdwijnt voor 90% in de zakken van de 10% kapitalisten.

Je zal dus een methode moeten zien te vinden, waardoor de uitwassen van dit kapitalisme beperkt zullen blijven.  Toezichthouders zullen ongebreidelde zelfverrijking moeten beteugelen. Bovendien zal een gezonde concurrentie op de markt prijsverlagend uitwerken. Monopolies zijn in deze het kwaad en dienen verboden te worden, waarover onze Neelie Smit Kroes kan meepraten.

Bovendien moet je openbare nutsbedrijven niet op commerciéle basis inrichten. Zulke instellingen kunnen beter in handen blijven van een semi-overheid, maar dan wel zonder winstbejag.

Maatvoering dus en geen raszuivere ideologie, zoals de Amerikaanse filosoof Francis Fukuyama reeds voorspeld had. Het vrije-marktdenken heeft de neiging tot korte termijn-denken en dat levert op termijn geen groei op.

Overigens had de reeds gememoreerde Adam Smith hiervoor al gewaarschuwd. Hij wilde de economie een morele bedding geven. Hij doorzag de trivialiteit van de gepriviligeerde adel en monopolie-positie van de Britse Oostindische Compagnie maar al te goed.
Deugdzaamheid en zedelijkheid waren  voor deze verlichte denker en moraalfilosoof  absolute voorwaarden voor het succes in de economie.
Hij was niet voor niets een aanhanger van zijn landgenoot David Hume, die stelde dat onze rede, de slaaf van onze passies was en  het christendom als een sprookje naar de prullenbak verwees.
Maar zij waren geen idealisten, die geloofden in het goede van de mens. Zij zagen heel goed dat de mens alleen goed doet, wanneer hij er zelf beter van kan worden. De medemens moet verleid worden tot het afnemen van goederen. Hoe realistisch. Iedere dag kunnen wij getuige zijn van deze uitgesproken opvattingen. Wat zijn ze aardig voor je, wanneer je iets aan je denken te kunnen verdienen. Het opportunisme zit genetisch in de mens gebakken en verankerd.
Echter bij monopolies en bankiers gaat deze vlieger niet op. Daar is geen persoonlijk gewin bij. Daar is niemand meer persoonlijk verantwoordelijk. Daar kan men zich achter iedereen verschuilen. En dat noemen wij dus verloedering en verloedering is moreel verval en daaraan gaan zogenaamde beschavingen zoals de Romeinen aan ten gronde.
Smith zei: het verval ligt niet aan de markt, maar aan de voorwaarden, waaronder die markt moet functioneren. Op deze manier bezien, mag het geen wonder heten, dat links niet beloond wordt voor de financiéle crisis. Het is het systeem, het is het instituut , het is de instelling, het is feitelijk de Staat, die faalt.

Jan Posch, 22 december 2010.

N.B. De liberalen en de socialisten kunnen dus nog een aardig robbertje vechten over de vraag wie de verantwoordelijkheid moet dragen over deze ontstane sociaal -economische ongelijkheden. Wie is hier conservatief-behoudend en wie is hier progressief-rekkelijk wanneer het aankomt op de vraag in welke mate er verandering moet komen in deze gesignaleerde ongelijkheid. Daarom dus, is politiek zo lastig, vooral wanneer je bedenkt, dat sociale ongelijkheid aan ons bestaan verkleefd zit. Denk maar eens aan grondbezit in met name agrarische samenlevingen, kapitaal en grond bij de adel, kapitaal in industriële en kennis in de huidige samenleving. En vergeet vooral niet de aanwezige hoeveelheid genetische potenties bij vruchten in de baarmoeder.

 Janneman.

Raadsel.

Van wie zijn de navolgende uitspraken:

1.    “Wij zijn geprogrammeerd om te leven” .

2.    “Het leven is een nachtmerrie, waar men zich slechts doorheen kan slaan met een flinke dosis zelfbedrog”.

       “Je kunt in rede niet rechtvaardigen, waarom het leven het waard        is om geleefd te worden, het betekent niks, wij zijn als planten, als amoebes, we komen en we gaan, het is volkomen zinloos”.

3.“Om te overleven, zul je jezelf voor de gek moeten houden en wie dat het beste kan, zal het meest gelukkig worden”.

4.“Joden hebben een agressieve en afschuwelijke   persoonlijkheidsstructuur”.

Wie deze vier raadsels goed weet op te lossen, kan een prijs van 1000 euro tegemoet zien.

Jan Posch, 16 december 2010.

t-Week(t)je wel.

  11-18 december.

·       Volgens de vertrekkende Adri Duyvenstein van Almere is de PVV van Geert Wilders een destructieve partij. Daar zou ons toekomstig Eerste Kamerlid wel eens helemaal gelijk in kunnen hebben. Wat een zooitje randfiguren heeft zich in die partij verzameld. Hero Brinkman schiep er genoegen in om een kraker eens lekker met zijn wapenstok te bewerken. Heerlijk. Dat kon hem zeer deugd doen. We zullen het maar niet hebben over hun oorlog tegen Iran. Neen, het Parlement wordt er niet beter op, het begint al aardig een afspiegeling te worden van ons volk.

·       Femke Halsema houdt het na 12 ,en vooral ook die half, jaar  voor gezien. Toen zij kon regeren wilde zij niet en toen zij wilde regeren kon zij niet. Het enige goede aan Halsema in de politiek is haar gedachte over een progressief liberale stroming en een sterke partij daaromtrent. Jammer dat zelfs haar opvolger, de econome Jolanda Sap nog niet eens over een fusie met D’66 durft te spreken. Wat zouden die sociaal-liberalen een hoop zetels halen. Maar die halfzachten durven alles, behalve echte (harde) knopen door te hakken.

·       Zembla zond een tv-programma uit over WikiLeaks. Een enorm goed programma. Mijn complimenten. Het is één van de weinige goede tv-programma’s. De laatste zin in die documentaire was: “zonder openheid geen democratie”. Prachtig.

·       Van de week las ik ergens een uitspraak van wijlen Harry Mulisch: “Als ik er ben, is de Dood er niet en als de Dood er is, dan ben ik er niet”.

·       De zaken rondom de pedofielen in Amsterdam en de kinderdagverblijven nemen hysterische vormen aan. Wij kunnen nu gerust spreken over moderne heksenjachtpartijen op kinderliefhebbers. Wanneer een directeur zijn secretaresse tweemaal per week van achteren neemt onder kantoortijd, , dan is hij stoer en mannelijk, behalve Jack de Vries natuurlijk, en wordt hij alom gerespecteerd, vooral door vrouwen. Het lijkt wel alsof ons misnoegen parallel moet blijven lopen aan ons ingebeeld beschavingsgevoel. Neen, dan wist onze alom gerespecteerde Gouverneur-Generaal Coen in 1629 wel een betere oplossing voor twee sex-zondaars, die het lef hadden om in zijn ambtsverblijf gemeenschap met elkaar te hebben. De jongeman ( vaandrig) moest worden onthoofd en het meisje moest met stokslagen bewerkt worden, nadat hij die eerst in een vat had willen laten verdrinken.

·       Waarom maken wij ons met z’n allen niet zo druk om die katholieke kerk met zijn geinstitutionaliseerde kinderpedofielpraktijken? Waarom zeggen wij niet massaal  ons lidmaatschap op en roepen de Paus niet ter verantwoording? Waarom slopen wij die kerkgebouwen niet?  In plaats van om Iran aan te vallen, wat die achterlijke Partij voor onze Vrijheid  wil en daarmee een lont bij het kruidvat houdt, zouden zij een Aktie moeten ontketenen tegen die schijnheilige Katholieke Kinderverkrachters.

·       Wisten jullie, dat de meeste politieke wereldleiders grote criminelen zijn?  Neem nu een land als Kosovo. De nieuw gekozen leider was de baas geweest van een criminele organisatie. Is dat vreemd? Natuurlijk niet. Een fatsoenlijk persoon was daar allang dood geweest.

·       Barack Obama zal het om diezelfde reden maar dan in omgekeerde zin geredeneerd, niet redden. Die man is wel uit het goede hout gesneden. Neem, Berlusconi. Deze rokkenjager redt het wel. Die schuinsmarcheerder weet zich altijd weer uit glibberige situaties te redden. Met een miniem verschil wist hij wederom zijn hachje te redden. En wat dacht u van een zekere Poetin? Alle kritische journalisten worden daar met ijzeren staven bewerkt. De ware verdediger van het Kremlin bewerkt zijn vermeende opposanten met knuppels, ijzeren staven of ander wapentuig. Daarover kunnen Anna Politkovskaja en Paul Klebnikov niet meer meepraten. Oleg Kashin met zijn gebroken kaak, geamputeerde vinger en ingeslagen schedel nog net wel. En laten we het maar niet hebben over de leiders van Wit-Rusland en Ivoorkust.

·       Neen, laten wij alstublieft een voorbeeld nemen aan Liu Xiaobo. Die kreeg de Nobelprijs voor de Vrede, omdat hij opkwam voor onderdrukte groeperingen in China, dat grote land in Azië, dat dictatoriaal bestuurd wordt. Wat vreemd nu, dat deze man een gevangenisstraf van 11 jaar uitzit in datzelfde grote land.

Opmerkelijk

·       Wist U dat 1 op de 4 personen uit het leven stappen, wanneer zij te horen krijgen dat zij een ongeneeslijke ziekte onder hun leden blijken te hebben.

·       Wist U ook dat 1 op de 4 personen de bovengenoemde ongelukkige de rug toekeren, na het horen van het slechte nieuws?

·       Wist U dat het feitelijke economische belang van de zogenaamde primaire landbouw ( =akkerbouw en melkveehouderij) slechts 2% is. En dat zij meer dan de helft ( =50%) van het grondgebied in gebruik heeft?

·       Winterbanden zijn absoluut veiliger dan zomerbanden bij een temperatuur onder de 5 graden boven nul. Maar wanneer het daarboven is , slijten de banden sneller dan zomerbanden en wanneer het regent in de winter kan je beter met zomerbanden rijden.

Body-scan en medische APK

Onlangs kreeg ik het oprechte advies van  Wim Frenkel ( drs. in de Spaanse letterkunde) om mij eens uitgebreid medisch te laten onderzoeken, met het oog op mijn kwaal. Hijzelf is een zeer gezonde man van 67 jaar, die zich het liefst elk jaar aan dergelijk onderzoek zou willen onderwerpen.

Mijn voornaamste antwoord was dat ik dergelijk onderzoek overdreven vond voor een gezond persoon, dat ik mijzelf ooit wel had laten onderzoeken op mijn kwaal en dat zij toendertijd niets hebben kunnen vinden.

De vraag is of het inderdaad zinvol is om jezelf  ieder jaar of om de twee jaar te laten scannen.

Hier doemen een aantal vragen op.

1.    De leeftijd van de persoon.

2.    De stijgende kosten in het algemeen van de gezondheidszorg.

3.    De frequentie.

4.    De risico,s van medisch onderzoek.

5.    De zekerheidsfactor van de uitslag.

6.    De  nadelen van een dergelijk onderzoek. Met name geldt dit voor de commerciële instituten met CT-scans.

7.    Leveren vroegtijdige opsporingen ook inderdaad gezondheidswinst op?

Wim Frenkel zei: wacht niet tot het te laat is, wanneer ze een gezwel of een dichtslibbend bloedvat opsporen ben je niet te laat en heb je nog jaren voor de boeg, dan kunnen wij samen nog jaren genieten van onze jaarlijkse wandelvakanties in Duitsland.

Ben je inderdaad vrij van kwalen, indien je een dergelijk onderzoek heb laten uitvoeren. Dat is natuurlijk nog maar de vraag, immers alles kan niet opgespoord worden.

Wanneer ze wel iets ontdekt hebben, is het nog maar de vraag of daar een adequaat recept of medicijn voor bestaat. Zeker is in ieder geval, dat je verder moet leven met die wetenschap. Hoeveel mensen zullen er met kanker of een andere ziekte rondlopen, waar ze geen last van hebben of  zodanig weinig last, dat zij daarmee oud kunnen worden, zonder opgezadeld te worden met een psychische last. Hoe ellendig kunnen de therapieen zijn, die ondergaan moeten worden en waarvan lang niet altijd vast staan dat zij het gewenste resultaat opleveren. Hoeveel risico loop je op een besmetting in een ziekenhuis. Hoe groot is de kans dat zij een verkeerde diagnose stellen en de werkelijke afwijking missen.

Een mens  lijdt het meest aan het lijden wat hij vreest en heeft vanuit dien hoofde de neiging om een bodyscan als een nieuwe religie te omarmen, bij een goede uitslag.

Ook heel oud worden doordat de kwaal wel op tijd ontdekt en bestreden is, kan als een nadeel in sommige gevallen uitpakken. Persoonlijk heb ik er geen enkele behoefte aan om jarenlang verzorgd te moeten worden op grond van mijn ouderdomsgebreken.

Neen, geef mij maar een natuurlijke dood.

De heren medici zouden beter, desgevraagd, een zelfmoordpil ter beschikking kunnen stellen, opdat onnodig lijden voorkomen kan worden. 

Bovendien bestaan er geen echte medicijnen voor onze psychische kwalen, daarover kunnen treinmachinisten nog wel het een of ander vertellen.

Al met al acht ik de nadelen vooralsnog groter dan de voordelen en zie daarmee af van een totale body-scan, beste Wim, met uitzondering natuurlijk van cholesterol, bloeddruk en suiker op zijn tijd. Die vrijwillige APK voor boven de 45-55 lijkt me dus wel een goed idee.

Jan Posch,  10 december 2010.