Toen
in 2012 bleek, dat zij niet in staat waren om aan hun rente- en aflossingsverplichtingen
te voldoen, kregen zij nota bene ook nog een noodkrediet van Europa. ( ECB en
IMF = internationaal monetair fonds).
De fout van de Europese Unie is , dat zij veel te
vrijgevig en goedhartig is geweest. (mede ook uit puur eigenbelang). Bovendien
wist de Griekse regering dat de ECB wel garant zou staan bij niet tijdige
terugbetaling. Zij konden dus risicoloos onbeperkt lenen.(lees: obligaties
uitgeven).
Volgens
de historicus Dirk Jan van Baar is in
Griekenland frauduleus de euro binnengesmokkeld door de bovenlaag
(elite). Volgens hem wanen de Grieken zichzelf superieur en blijven de
buitenwereld de schuld geven van hun eigen problemen en volharden in hun
grootspraak. Hun oxi (nee) tegen de hervormingen zou daar een deprimerend
voorbeeld van zijn.
In
plaats van een dapper volk dat niet met zich laat sollen vergelijkt hij hen met
linkse bewegingen zoals Cuba (Fidel Castro en Che Guevara). Revolutionaire
romantiek die nooit is verdwenen. Zelfbedrog, dat als verheerlijking van de
eigen natie als bakermat der democratie, slechts tot rampen heeft geleid.
Wat
is beter : doen wat het Volk wil ( populisme) of doen wat jij denkt dat het
beste is voor het volk. Een goede onderhandelaar gunt ook de andere kant van de
tafel een succes.
Natuurlijk
wordt het armste deel van de Griekse bevolking het meest getroffen door nieuwe
bezuinigingen. Maar dat is onontkoombaar. Het grote probleem is ook dat het een
nationale sport is van de Grieken om belasting te ontwijken en reken maar dat
de rijke bovenlaag hun schaapjes reeds lang op het droge hebben gebracht.
Grieken hebben een enorme belastingschuld aan hun eigen land. Zij hadden
feitelijk al in 2011 failliet moeten gaan, maar de vrouwenverkrachter Dominique
Strauss Kahn ( als IMF-voorzitter) heeft hen ten onrechte ( zoals hij zelf
beweert) hun hand boven hun hoofd gehouden.
De
linkse Griekse regering is niet in staat gebleken om de frauderende rijke elite
( accountants-artsen-advocaten-ingenieurs) tot de orde te roepen.
Volgens
de econome Ivonne Hoffs heeft de euro (net als Geert Wilders) geen kans van
slagen, doordat er naast een monetaire unie, geen politieke unie is geschapen.
Bovendien heeft deze zelfde euro het perverse effect dat zwakke euro-economieën
goedkoop schulden kunnen maken, omdat ze het wanbetalingsrisico op de sterke
landen kunnen afschuiven. Bovendien stelt zij dat Europese banken
miljardenleningen aan Griekse staatsbedrijven verstrekten , omdat die bedrijven
wisten dat de Griekse staat garant stond en die wisten op hun beurt dat de ECB
voor hen garant stond. Meestal waren het zwaar verlieslatende bedrijven, wegens
corruptie, hoge salarissen en schrikbarende inefficiëntie.
Ook
stelt zij dat het een transferunie is geworden. De rijke landen zouden dan geld
naar de arme landen moeten overhevelen om een evenwicht in de euro-zone te
kunnen handhaven. Door de eenheidsmunt kunnen de zwakke eurolanden hun munt
niet meer laten devalueren, waardoor er een onevenwichtigheid in de
concurrentiepositie ontstaat. De rijke landen profiteren daarvan. Maar, stelt
zij verder ook de Duitse Mark was sterk en louter uit politieke overwegingen
zou Duitsland op aandrang van Frankrijk ( medewerking aan een hereniging van
Duitsland) de euro hebben ingevoerd.
Zij
stelt dat de euro de verschillen in cultuur en economie tussen de diverse
eurolanden alleen maar onder het vergrootglas heeft gelegd en dat dat
uiteindelijk tot een nieuwe oorlog zal leiden.
De
vraag is of zij daarin gelijk heeft.
In
plaats van ontmanteling , ( zoals zij die voorstelt) zou je ook kunnen pleiten voor
een Verenigde Staten van Europa onder één centralistisch geleide regering, Dat
wil het volk niet, beweert zij, en dus kan het niet. Maar is dat ook zo?
Volgens
mij moet je Griekenland wel de euro ontnemen, maar ook in de EU laten. Deze
staat moet dan zichzelf bedruipen, en dat zal gepaard gaan met grote armoede.
Net zo lang, tot dat volk wel bereid is tot grote hervormingen, om daarna weer
in de euroschoot terug te keren.
Het
laten vallen van de euro zal tot grote financiële chaos leiden, waarbij speculanten
spekkopers zullen blijken te zijn.
Het
lijkt mij beter om in heel Europa één uniforme
belastingheffing in te voeren en iedereen één taal te laten spreken.
(Esperanto) onder leiding van een democratisch gekozen regering.
Wie
dat niet wil stapt maar uit de eurozone en voert maar weer een eigen munt in.
Zij mogen pas weer in de Europese familie, indien zij hun corruptieve inslag
achter zich hebben gelaten en hun economie op orde hebben weten te brengen.
Ik
zou wel eens willen weten hoeveel landen dan eieren voor hun geld zullen gaan
kiezen.
PS: het laatste nieuws is dat deze linkse
Griekse regering toch bereid is om eieren voor hun geld te gaan kiezen. Beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen.
Jan
Posch, vrijdag 10 july 2015.
