I(mmorele) S(lachters).

De terreurbeweging IS opereert onder de vlag van het Islamitische geloof. Deze groep schept er een satanisch genoegen in om andersdenkenden te martelen en te doden, met name te onthoofden.
Gelukkig zijn zij stom genoeg om de hele wereld te laten zien hoe zij te werk gaan, mogelijk ook in de hoop op financieel gewin via het verkrijgen van losgeld.
Onlangs hebben zij de  mensenrechtactiviste Sameera Salih Ali Al-Nuaimy in het openbaar vermoord na langdurige (dagenlange) martelingen. Deze vrouw had het aangedurfd om de vernietigingen van kerken en moskeeën door IS barbaars te noemen.

Dat deze politieke terreurorganisatie met wortel en tak dient te worden uitgeroeid spreekt natuurlijk vanzelf, alhoewel de strijd tussen de geloven daarmee geenszins zal worden tenietgedaan. Godsdienstoorlogen zijn er altijd geweest en zullen ook altijd blijven bestaan, simpelweg omdat de oorlog in de mens zelf huist en er ook altijd meningsverschillen en verschillen in inzicht zullen blijven bestaan.

Maar dat het Katholieke geloof nog altijd bestaat is mij een compleet raadsel. Deze terreurorganisatie heeft ook duizenden andersdenkenden gemarteld en op de brandstapel gezet. Ook hier hebben sadisten grondig hun beulswerk verricht.

Maar niet alleen dat. Hun kinder- en vrouwenmisbruik is wereldwijd en  nog steeds gaande .Hoeveel getraumatiseerde slachtoffers zouden zij in dezen op hun geweten hebben?

Waarom durven mensen nog steeds lid te zijn van deze terreurorganisatie?

Ik zal het antwoord geven. Omdat mensen dom zijn en zelf dit leven niet aankunnen. Omdat mensen altijd tot een of ander volk behoren en het volk nog meer stupide opereert dan de eenling.

Zolang er mensen zijn op deze wereld zullen er oorlogen zijn en schrikbarende onrechtvaardigheid, benevens extravagante inkomensongelijkheid. Een rechtvaardige samenleving/wereld was, is, en zal altijd  een illusie blijven.
Als dat wangedrocht/misvormd schepsel gezond is van lijf , kan er hooguit sprake zijn van iets wat lijkt op een erotische samenleving.

Jan Posch,  29 september 2014.

 

Liefdessonnet.

Bij wijze van uitzondering bij deze een product van andere bodem.

Omdat ik dit gedicht zo mooi vind, een sonnet over liefde, en ook omdat ik vroeger dodelijk  verlegen was naar het vrouwelijk schoon.

 

Ik ween om bloemen in de knop gebroken

En voor de ochtend van haar bloei vergaan,

Ik ween om liefde, die niet is ontloken,

En om mijn harte dat niet werd verstaan.

 

Gij kwaamt en ik wist… gij zijt weer heengegaan

Ik heb het nauw gezien, geen woord gesproken

Ik zat weer roerloos na die korte waan

In de eeuwige schaduw van mijn smart gedoken.

Zoals een vogel in de stille nacht

Opeens ontwaakt, omdat de hemel gloeit

En denkt, ’t is dag, en heft het kopje en fluit.

 

Maar eer het zijn vaakrige oogjes gans ontsluit,

Is het weer donker, en slechts droevig vloeit,

Door ’t sluimerende geblaarte een zwakke klacht.

 

Willem Kloos.

Over de menselijke natuur.

Arnon Grunberg vindt het televisieprogramma "Knevel en van der Brink" onverdraaglijk, zelfs na een ziekenhuisbezoek. Ook vindt hij dat de Nederlandse televisie, net als de priester vroeger, het volk dom houdt, uitzonderingen daargelaten.  Het zal mijn enkele trouwe lezer niet gek voorkomen, wanneer ik zeg dat ik het van harte met Grunberg eens ben.

Programma's als Pauw (met en zonder Witteman) en Van Nieuwkerk ( de wereld draait door), lijken informatief, maar zijn in wezen een opsomming van gemeenplaatsen ook wel platitudes genoemd.
Zij zijn niet creatief, maar tot in den treure voorgeprogrammeerd.

Dat dit soort programma's nog zoveel kijkers weten te trekken ( tegen het miljoen) toont aan dat het klootjesvolk dom gehouden wil worden.

Goed nadenken gaat juist tegen de draad van onze natuur in: tegen ijdelheid, tegen luiheid, tegen ons verlangen naar zekerheid, tegen ons verlangen pijnlijke ervaringen uit de weg te gaan. ( David Brooks-columnist New York Times).

Goed nadenken is volgens hem een morele bezigheid , die een goed karakter vergt en het vermogen onze lagere neigingen te bedwingen ten gunste van de hogere.

Wijsheid, gaat hij verder, is de morele kwaliteit van weten hoe je met je beperkingen moet omgaan.
Een goede belegger hoeft niet slim te zijn; als hij maar het temperament heeft om die neigingen te bedwingen, die anderen in problemen brengen.

Jan Posch, 2 september 2014.

Herinnering

Haar bloemen zijn allang vergaan,

Hun rode potten van steen,

Heb ik buiten voor de ramen staan,

Opdat de herinnering aan hun magische bloeitijd niet zal vervagen,

Want met die slijt ik tegenwoordig mijn lange dagen,

Gelaten, met toekomstloos geween.

 

Janneman,  1 september 2014.