Eerst dacht ik nog om van mijn geloof af te stappen door met mijn stembiljetkaart en identiteitskaart naar een stemlokaliteit in mijn omgeving te fietsen en op de Partij van de Arbeid te gaan stemmen.
Bij
nader inzien doe ik dat toch maar weer niet. Daar heb ik minstens 13 ( goede en
minder goede) redenen voor:
·
In
onze moderne tijd van computers moeten we wederom met een rood potlood in de
weer om een rondje rood te vullen. Beschamend.
·
Er
zijn te veel partijen, de kans dat mijn stem gehoereerd wordt is meer dan
levensgroot.( elke partij heeft wel iets goeds en elke partij heeft punten,
waar ik het niet mee eens ben. Daarmee pleeg ik verraad aan mezelf. )
·
Deze partijen moeten ook nog een coalitie
proberen te vormen, waardoor mijn stem zeker de mist in zal gaan.
·
Alle
partijen lijken op elkaar, en kunnen dus gemakkelijk alle kanten op.
·
De
doorberekening van het Centraal Plan Buro is een klucht, waardoor de
doelmatigheid, vooral op de lange
termijn , niets voorstelt.
·
De
partijen weigeren om van te voren een voorkeur-coalitie aan te geven. Daarmee
zou mijn stem veel meer op zijn plaats terecht kunnen komen.
·
De
politici zijn verworden tot leugenaars. De grootste leugenaar is Rutte, onze
demissionaire Minister-President. Hij liegt alles aan elkaar vast en
inderdaad…… in de peilingen staat hij op de meeste zetels. Dus het volk
verkiest het weer eens een keer om voorgelogen te willen worden.
·
Is
het niet merkwaardig dat in deze tijd van corrupte bankiers en grootverdieners
de meeste stemmen bij rechts terecht komen?
·
Deze
hele verkiezingen zijn één grote loterij en één grote poppenkast. Men stemt op
een kop die men sympathiek denkt te vinden. Men stemt met de onderbuik en daar
wil ik geen deel van uitmaken.
·
Je
stem heeft sowieso geen enkele nut. Wanneer er een prognose komt na het sluiten
van de stembussen, dan weet men al voor 95% de uitslag. Dat is het verhaal van
het grote gemene gemiddelde . Vraag 1000 mensen en je weet de rest ook.
·
Nederland
heeft teveel partijen. Zij kunnen daardoor niet tot creatieve besluitvorming
geraken.
·
Nederland
heeft op financieel gebied weinig meer in de melk te brokkelen. Europa wijst
ons de weg, hetgeen ik overigens zeer terecht vind.
·
Ik
zie ze als een stel kleuters, die met elkaar spelen en ruzie maken. Ik kan die
lui, hoezeer ik ook mijn best doe,
onmogelijk meer serieus nemen. Dat geldt evenzeer voor de rest van de wereld
trouwens, zo eerlijk moet ik wel zijn.
Jan
Posch, 30 augustus, 2012.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten