Olympische Spelen Londen 2012.

De werkelijke bakermat van de gedachten van baron Pierre de Coubertin, de grondlegger van de moderne Olympische Spelen, (1896 in Griekenland), lagen  in Engeland, alwaar hij onder de indruk raakte van de ideeën van pedagoog Thomas Arnold, die, om leiders te kweken in het grote imperium ,uitging van discipline en zelfbeheersing van leerlingen, op basis van het ontwikkelen van eigen initiatieven en eigen verantwoordelijkheid daarvoor. Pierre trachtte deze formule ook in zijn eigen land te introduceren op scholen, maar bijtende hoon was zijn deel. Daarom kwam hij op het idee van sportspelen, om zijn ideeën  toch in Frankrijk in de praktijk te kunnen brengen. Ook wilde hij er behalve een sportfeest ook een cultureel feest van maken.

In de strijd tussen sporters zouden er tenslotte  vriendschappen kunnen ontstaan. De “sportverbroedering” en het “deelnemen is belangrijker dan het winnen” zijn kreten die er later goed ingingen, maar die de wijze Pierre er duidelijk niet mee bedoelde.

Wel belangrijk is de onafhankelijkheid van het I.O.C. (internationaal Olympisch Comité) geworden. Vrijheid stond centraal.  Vrij van godsdienst, ras en commercie. Liefhebberij dus, waarin geen plaats was voor professionals. Kortom een eerlijke strijd, waarin de winnaar bescheidenheid moest tonen en de verliezer zijn nederlaag zonder bitterheid diende te aanvaarden.

Hoe anders is de situatie nu. Behalve de sport, is er de politiek, de media en de roemruchte commercie, die allesbepalend zijn geworden. De sport is van de rand van de samenleving, zelf kernonderdeel geworden van de harde, materialistische op winst beluste samenleving.

Alles staat in het teken van goud, zilver en brons.  Degenen die daaronder komen hebben gefaald. Jammer, Postma, je had na die camera-aanraking, geen extra rondje moeten gaan varen,sukkel. Jammer Martina, twee plaatsen hoger en je vergaart eeuwige roem, nu zien ze je als een dwaze onnozele schlemiel, die niet in staat is om tweemaal binnen een etmaal een goede 200 meter te lopen, wegens verkrampte spieren op een harde ondergrond. Lathouwers  idem dito hetzelfde.

Degenen die het geluk hebben wel bij de eerste drie te eindigen worden overdreven bejubeld en bewierookt en ik kan mij heel goed voorstellen dat sommigen ( o.a.Kromowidjojo) blij zijn , wanneer zij het Holland Heineken Huis en de Late Avond Show, overleefd hebben.

Het gaat niet om de strijd , het gaat om het eremetaal, het resultaat dus. Dat is materialisme ten voeten uit. En dat was bepaald niet de bedoeling van baron Pierre,

Wanneer er geen elektronische tijdwaarneming zou zijn, zouden talloze sportwedstrijden  niet eens meer gehouden kunnen worden.  Het baanwielrennen, het zwemmen op de 50 meter, het gaat om tienduizenden van een seconde. Baanwielrennen is wetenschap geworden. En is daarmee een pionier voor alle andere takken van sport. Alles zal in de toekomst nog klinischer, zakelijker en koeler worden. De Britse aanpak van de baan- en wegwielrennerij heeft het voorbeeld al gegeven.

Jarenlange training zal je een paar tienden van een seconde moeten opleveren en wanneer je het geluk hebt om in de kracht van je leven ook nog op de belangrijke momenten in vorm te   zijn , kan je zomaar tot held van de natie gebombardeerd worden. Dan kom je in het vizier van Papa Popi Jopi Smeets, je weet wel, die pedante en zelfingenomen kwast, die de vaderrol probeert te spelen over al die seconden en millimeterneuroten. Want onze  Olympische helden worden nauwlettend gevolgd. Zeker ,wanneer ze goed presteren. Daarom was het bepaald opvallend en teleurstellend te noemen, dat de roeifinale van onze mannenacht wel live op eurosport te volgen was, maar niet live op Nederland 1. Die gaf de voorkeur aan Nederlandse judoka’s.

Hetzelfde gold voor de kanofinales. Terwijl deze schitterende sport wel live door Eurosport werd uitgezonden, werd op het publieksnet een herhaling gegeven van een verloren strandvolleybalwedstrijd van Richard Schuil en Reinder Nummerdor. Onbegrijpelijk overigens dat een waterland als Nederland geen kano-afvaardiging had en bijvoorbeeld Hongarije wel. Maar het kan nog erger , terwijl Eurosport de magnifieke 8oo meter atletiekfinale rechtstreeks uitzond, waar de super atleet David Rudisha ( een mooie Keniaan) een wereldrecord liep van 1.40.91, zond Nederland 1 de halve finale hockey uit tussen Nederland en Engeland. Toen Eurosport het torenspringen uitzond, moesten we van Nederland 1 naar het dressuur rijden kijken.

Neen, van het chauvinistische kut-Nederland moeten we het niet hebben, dat hebben ze wel voldoende bewezen nu. Eurosport heeft die handicap niet.

Maar nog even over dat judo. Toevallig heb ik de finale van de zwaargewichten gezien boven de 100 kilogram tussen een Rus en een Fransman (Teddy Riner). Deze laatste won met waza-ari, Dat is een half punt, die hij via straf voor zijn tegenstander verkregen had. Aan judoën zijn deze twee niet toegekomen. Zij stonden slechts aan elkaar te trekken in een poging om elkaar vast te pakken. Het was niet om aan te zien.

Ik vond het ronduit een schande voor de judosport. Regel vooraf waar de judoka’s elkaar kunnen vastpakken en schakel die verdomde straf uit. Daardoor wordt het tactisch judoën in de ban gedaan. Nog beter, schaf dit onnozele gedoe af en voer een echte vechtsport toe, zoals jiu jitsu, dat oogt ook veel natuurlijker.

Ook het Grieks-Romeins worstelen is een sport voor krachtpatsers geworden en zal evenals het judo voor zijn toekomst als Olympische sport  moeten vrezen.

Over natuurlijkheid en schoonheid van bewegen gesproken, ik zag die snelwandelaars, die een onnatuurlijke loopbeweging presenteren. Zij  kunnen zo met de Paralympics meedoen. Niet één hield zich aan de regel, die stelt dat beide voeten niet van de grond mogen komen, (geen zweefmoment). De controleurs wisten totaal niet hoe zij deze doldwaze wanvertoning moesten aanpakken. Zij pikten er links en rechts maar een paar willekeurig uit. Een ware schande voor de sport in het algemeen en  voor de olympische beweging in het bijzonder. En zo zie je maar weer dat er altijd een (gezonde) ontwikkeling in iedere tak van sport moet blijven. Schaf  deze idiote toestand ogenblikkelijk af , laat ze desnoods gaan hinken op een 400 meterbaan.

 Dan heb ik meer bewondering voor de Japanner  Uchimura , die winnaar werd op de meerkamp in de gymnastieksport. ( springen, voltigeren, rekstok en brug).

Daar zouden ze in Nederland wat meer aandacht aan moeten besteden. Die krachtpatsers op de 100 meter atletiek kunnen met hun opgefokte lichamen wat mij betreft niet tippen aan die gymnasten. Het is overduidelijk dat zij doping gebruiken en maskeren, de vraag is alleen hoever men durft t gaan. Neen, dan kan ik veel meer waardering opbrengen voor de tienkampers, met name de Amerikaan Aston Eaton, een geweldige atleet met een superwereldrecord van boven de 9000 punten.

Doodziek word ik van die dunne Biafra-figuren. Zij domineren de lange afstanden met hun voor lopen ideale spiervezelstructuur. Ook hun achillespees schijnt mee te werken voor een ideale loopafzet. Twee van hen, vielen op de loop met hindernissen over 3000 meter, ook wel steeple-chase genoemd, naar een idioot uit het verleden, die stelde  sneller te kunnen lopen dan paarden die over hindernissen moesten springen. Ik was er niet eens rouwig om, integendeel ik vond het ronduit jammer dat die Fransman tweede werd, al was diens reactie wat mij betreft  na afloop ontluisterend. Hij tilde dat dunne scharminkel vreugdevol op. Zo een figuur zal nooit kampioen worden. Neen, dan kijk ik liever naar het vrouwenstrandvolleybal. Ook al maken zij geen punten, het blijft een genot om die mooie lichamen in beweging te zien. Ik vraag mij overigens af, hoeveel toeschouwers er komen kijken, wanneer er bloot gesport zou mogen worden. Ik denk, dat Nederland in dat geval zonder enig financieel risico de Spelen van 2028 kan gaan organiseren. De openingswedstrijd moet dan bestaan uit (bijna) naakt modderworstelen in gemengd groepsverband met 12-tallen, waarbij het de bedoeling is, dat zo snel mogelijk de broekjes van de dames uit worden getrokken, met Willem Alexander als scheidsrechter.

Ook een grote bewondering voel ik voor de  Nederlandse Celine van Gerner, die 12^e werd op de meerkampgymnastiek. In dit mondiale veld is dat letterlijk een wereldprestatie. Maar daar hoor je zoals gezegd niet veel over, behalve dan door de overjarige verslaggever Hans van Zetten, die terecht lyrisch werd over deze prestatie en ook terecht  uit zijn dak ging over de fenomenale sportprestatie van Epke Zonderland uit Lemmer die met een zeer gewaagde oefening op de rekstok, een voorbeeld is en zal blijven voor een ieder, al leek zijn triple eerder op een kamikaze actie. De rekstokoefening van één van zijn concurrenten was beduidend beheerster en vloeiender, maar moed werd terecht beloond.

 Bij het baanwielrennen ontbrak de individuele achtervolging en dat is voor mij net zo onbegrijpelijk als het ontbreken van de zijspanklasse bij het motorracen en het  stayeren op de wielerbaan..

Bij het niet-olympische biljartspel is het groene laken jammer genoeg vervangen door een blauwe. Bij het hockey is het groene veld vervangen door een blauw veld. Het doet pijn aan je ogen en ik kijk er dan ook niet meer naar. Stik er maar in, ik was toch al uitgekeken op dat slaan tegen een bal met een stuk hout. Dan kijk ik nog liever naar een spel, waarbij een bal door een korf gegooid moet worden, maar weer niet naar  het handbalspel, waarbij op zijn minst de doelen verkleind zouden  moeten worden.

Waarom we wederom naar tennisfinales moesten kijken, waar we de afgelopen twee maanden (Roland Garros en Wimbledon) mee zijn doodgegooid ,en vrijwel niets zien van de kanosport blijft voor mij ook in raadselen gehuld.

Wij laten ons weer, zoals altijd, op een vreugdevolle manier bedotten en genieten ervan om rondom de tuin geleid te worden. Vreugdevolle emoties leveren nu eenmaal  een positief gevoel op (Geef het volk Brood en Spelen).

Zoals gezegd zijn de moderne Spelen een sportief en commercieel circus geworden. Slechts met hopen geld kan je nog meedoen met de top. Des te meer je investeert , des te meer rendement het op den duur zal opleveren. Daarom is het opvallend curieus, dat de voetbalgeldwolven op dit toernooi niet aan de bak komen.Vergelijk het maar eens met de winnaars van de 10.000 meter en het baanwielrennen. Geld speelt geen rol. Aan elk detail wordt gedacht, zoals het inbrengen van watjes in de neus voor de wedstrijd om meer zuurstof te kunnen genereren, trainen op hoogte in Kenia en trainen  met dure loopbanden, waardoor de spieren niet beschadigd worden. 

Usain Bolt is een Jamaicaan. De sprinters uit dit land opereren opvallend goed de laatste jaren. Waarom?  Ellen van Langen en Patrick van Balkom konden daar geen antwoord op geven. Het is duidelijk een cultuurverschijnsel natuurlijk, maar zij weten exact hoe zij zich moeten voorbereiden en welke middelen (!)  zij daarvoor moeten aanwenden. Nederland domineerde de laatste jaren de schaatssport, maar hoeveel geld werd daar door sponsoren in gestoken? Miljoenen euro’s.  In Jamaica zal het ook zo zijn. Sport is superhandel geworden.

Bolt snelde superieur naar het Gold. Usain flikte het again. In welgeteld 9.63 seconden was hij klaar met zijn 100 meter. Ene keer deed hij het nog beter. (9.58) Dat sport entertainment is geworden, wisten we al. Maar de overdreven showkunsten na afloop maakten op mij geen  enkele indruk. Nog erger is dat de verslaggever deze carnavaleske kuren beschouwde als een verrijking voor de sport.

Opvallend was verder de verslaggeving van o.a. Stefhan Verheij bij het women’s shot put. Toen de Duitse vetkwab Nadine Kleinert aan stoot kwam, had hij het over een grootheid in deze tak van sport. Een andere verslaggever sprak over een 37-jarige deelnemer,als iemand op leeftijd.

Het mooiste moment van deze Spelen vond ik de huldiging van de 34-jarige 400 meter horden winnaar  Felix Sanchez uit de Dominicaanse Republiek. Hij kon zijn tranen maar niet bedwingen denkend aan een overleden dierbare van 4 jaar geleden in Peking, terwijl tegelijkertijd het mooiste volkslied gespeeld werd.

Het meest dramatische moment was de botsing van de voormalige OLYMPISCH KAMPIOEN 110 meter horden 2004,  de chinees Liu Chiang tegen de eerste horde. Vier jaar eerder viel hij al geblesseerd uit en werd uitgejoeld door zijn eigen publiek. Daarna moest hij ondersteund worden door andere lopers, nadat hij de laatste horde gekust had.

Opmerkelijk was het uitstappen van een Algerijn op de 800 meter, aangezien hij zich wilde sparen voor de 1500 meter. Aanvankelijk mocht hij niet starten , maar die straf werd, zeer tegen de zin van Ellen van Langen, weer ingetrokken. Hij won later met overmacht de 1500 meter en daar was ik het zeer mee eens. De sterkste moet toch winnen, Ellen?

De onaantastbare wereldrecords voor de huidige generatie deelnemers geven overigens een magnifieke aanwijzing over het historisch dopinggebruik. Indien dit argument niet kan overtuigen , dan wijs ik op de nieuwe technieken waarmee bloed uit 1968 kan worden gediagnosticeerd. De resultaten waren dermate schokkend dat de uitslagen geheim werden gehouden. Overal waar topprestaties worden geleverd is er sprake van doping, zoals fraude bij het geven van subsidies. Dat was vroeger al zo en dat zal altijd zo blijven. Huichelarij en huichelachtigheid horen bij dit circus. Ook wat dat betreft is sport een echte waarachtige afspiegeling van de maatschappij.

Denksporten zijn overigens afwezig op dit Olympisch circus.  Dat beschouw ik als een belediging voor alle denksporters.

Maar wat mij het meeste is opgevallen aan deze Olympische spelen is dat de kruising tussen zwart en blank zulke prachtige mensen oplevert ( Destiny Hooker van het Amerikaanse volleybalteam bijvoorbeeld), die dan ook steeds meer gouden medailles behalen. Je hoort er niemand over, maar dat moet je even vergelijken met de geschiedenis van ons zogenaamde superieure blanke ras en denk daarbij ook even aan de slavenhandel.

Wat deze Spelen bewezen hebben, behalve het succes van de miljoenen van het kapitalisme , is het ongelijk van de machthebbers in het verleden.

Wij zijn overvoerd met dat ellendige hockey. Prachtige live-sport (basketbal, volleybal en ga zo maar door), werd door onze neus geboord, ten faveure van die onnatuurlijke beweging. Gelukkig was er Eurosport 1 en 2 en gelukkig was er de BBC en was er Sporza (België).

Laten wij niet in de valkuil trappen om in 2028 deze Spelen te gaan organiseren. Wat die Nederlandse organisatie en mentaliteit betreft: het kan slechts een grote flop worden. De winnaar dient bescheiden te blijven. De werkelijke winnaar is degene, die walgt van die overdreven bewieroking.

Tenslotte wil  ik hier nog even stilstaan bij de onschuldige burgers in Syrië, die werden afgeslacht gemarteld en verminkt door hun eigen slager tijdens deze twee vreugdevolle sportverbroederende sportweken tussen alle landen in Londen.

Jan Posch,  13 augustus 2012.