dinsdag 1 januari 2013

Overwintering op Portugal.


Vanaf 3 december t/m 24 december waren Hannie en ik in  Altura aan het overwinteren in Portugal. Wij hadden een villa gehuurd voor 725 euro , inclusief vliegreis met Transavia.

Deze villa was enorm groot. Hij had drie grote slaapkamers en beneden in het souterrain waren ook nog drie bedden, waar wij nooit kwamen, behalve om deze ruimte aan andere Nederlanders te laten zien. Want die waren er volop in de Algarve. Wij leerden ze kennen via een wekelijkse borrel, waar de consumpties slechts één euro kosten en de eerste zelfs voor niets. Met mensen uit Assendelft ( Nico en Suzanne), uit Haarlem ( Joke en Aad) zaten wij binnen de kortste keren te  eten en te kaarten.

Onze naaste buren  bleken twee vrouwen te zijn die ons uitnodigden langs te komen bij de eerste kennismaking en ook met die twee zijn wij uit eten geweest. Het waren twee dikkerds en het zou mij verbazen indien ze hun speklappen niet van tijd tot tijd tegen elkaar aan lieten  klotsen en blubberen, in ieder geval zou ik daar niet graag tussen liggen, tenzij er sprake zou zijn van een acute noodsituatie natuurlijk.

 

Wij huurden vanaf het begin twee fietsen voor in totaal 80 euro voor drie weken, waarvan wij elke dag gebruik zouden gaan maken.

Twee keer zijn wij naar Tavira gefietst via landweggetjes en zandpaden en kleine stukjes over de grote weg, bij gebrek aan routekennis, om uiteindelijk bij een groot winkelcentrum te belanden, alwaar ik shirts en truien kocht omdat de prijzen daar lager waren dan in Nederland.

 

Het gemiddelde maandsalaris van de Portugees bedraagt om en nabij de 500 euro.

Een kop koffie kost daar 1 euro en je kunt daar in vele restaurants eten voor 10 euro, inclusief onbeperkt bier- en wijngebruik. Portugezen leven in de Algarve van het toerisme. Zij hebben daar ontzettend veel  hotels, appartementen en villa’s gebouwd, die in de winterdagen voornamelijk leeg staan, behalve dan die door voornamelijk Nederlanders worden bewoond, waarvan sommigen zelfs meer dan een half jaar. Gestimuleerd en georganiseerd door reisorganisatie  Primavera.

 

Je hebt in deze streken schitterende zandstranden en vanuit Altura liep ik (en wij) via het strand naar Monte Gordo en weer terug via het bos. Op het strand waren schelpenvissers druk bezig om de  via netten in zee opgevangen schelpen op een bepaalde maat met de hand te zeven door een mand met gaten van een bepaalde grootte heen en weer te schudden.

 
De Portugees die niet van de “rijke”buitenlanders kunnen profiteren hebben meestal een arm bestaan. Ook in dit land is het verschil tussen arm en rijk enorm.

Ook in de trein van Cacela naar Faro ontmoeten wij zowel heen als terug twee Nederlandse vrouwen, die achter ons zaten en met wie wij zodanig in gesprek raakten, dat wij (te) weinig van de omgeving zagen.

Op de gezellige en zeer gevarieerde kerstmarkt in Portela zat een als man verklede vrouw onbewegelijk in het midden van het dorpsplein  als een standbeeld stil te zitten zonder stoel. Hij (zij) kwam alleen dan in beweging indien er geld in zijn (haar) hoed werd gegooid via een dankbare hoofdbuiging. Hier kocht Hannie bij een kraam een zelfgemaakte halssieraad van krantenpapier, behandeld met  waterafstotend materiaal, hetgeen ik nadrukkelijk niet op de camera mocht vastleggen (toch gedaan) met het oog op onwettige  nabootsing, hetgeen natuurlijk zwaar overdreven was. Zelf heb ik nog een clownsouvenir voor de helft van de vraagrijs van 30 euro weten eigen te maken, vermoedelijk nog 10 euro te veel, maar het zij zo.

Een bezoek aan Spanje via de pont uit Villareal/St.Antonio over de Guardiola-rivier naar Ayamonte behoorde tot onze fietsuitstapjes, alwaar wij een dierentuin met uitgemergelde leeuwen en tijgers bezochten. Er zat verder een aap aan zijn lul te trekken, er waren schijnbaar uitgebluste beren te aanschouwen, en verder zebra’s, schildpadden en de ons welbekende eenden, ganzen en pauwen te zien.

 
Wij bezochten burchten in Faro en Castro Mariem en fietsten vaak op de bonnefooi door velden en streken via zandwegen, boerenpaden, landwegen en snelwegen, al of niet glooiend of heuvelachtig, meestal met een goede afloop, die vaak begonnen en uitkwamen in het schilderachtige Manta Rota , een dorp dat grensde aan Altura en opviel door een vrij ontoegankelijk over te steken droge rivierbedding.

 
Na de vliegreis vanaf Faro van twee en een half uur (voor de wind), met aankomst op de polderbaan van Schiphol, en na een kwartierdurende taxivliegtuigrit en na de emballagerolband, stapten wij weer buiten in het aanmerkelijk koudere Nederland ( verschil van minstens 10 graden celsius) om ons te laten vervoeren via het welbekende pendelbusje naar het autoparkeerterrein, alwaar de slagboom zich via onze creditcard voor een bedrag van 100 euro zowaar opende.

 
Er waren ook onverkwikkelijke en meer triviale zaken , bespreekbare en onbespreekbare, die , ik moet het tot mijn schande bekennen, te gevoelig zijn voor openbare gewaarwording, bekendmaking en publicatie.

 Zo zie je maar weer, dat een mens een door en door ondoorgrondelijk wezen is, dat bestierd wordt door zijn onvermijdelijk noodlot.

Proost en een zeer gelukkig en gezond 2013 toegewenst, met name aan mijn zwaar gehandicapte moeder in het revalidatie- en verzorgingscentrum Evean-Oostergouw in Zaandam.

 

Jan Posch, oudejaarsavond 2012 en nieuwjaarsdag 2013.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten