De sprong van Nico en Tea in het diepe.

Na een proeftijd van meer dan anderhalf jaar,

Hebben Nico Bonnema en Tea Torensma zoveel vertrouwen in elkaar,

Dat zij zich durven te verbinden,

Ongeacht wat anderen daarvan vinden.

Onlangs namen zij een zeer moedig en kloek besluit,

Zij kochten een oude boerderij met 3000 m2 grond,

Met een groot gat in het dak en totaal ongeïsoleerd,

In Finkum aan de Feinsumer feart.

Zij verenigen zich dus nu samen,

Het huurhuis in Ouwe Syl en het koophuis in Tzummarum  worden binnenkort  verleden tijd,

Zij zijn nu plannen aan het beramen,

Hoe te slagen in deze nieuwe strijd.

Er circuleren al allerlei namen,

Voor hun romantisch ideaal,

En het zou mij niets verbazen,

Wanneer ik straks “Het zinkende Schip” lees op een paal.

Hun optimisme en positieve denken,

Tezamen met hun ongebreidelde energie,

Biedt hen een zeer aanlokkelijk en wenkend perspectief,

De nadelen van deze daad, nemen zij daarbij voor lief.

Moeilijkheden zijn er om te overwinnen,

Van hard werken ga je niet dood,

Vrienden zijn er om bij te springen,

En nerveus wordt je slechts van een lekkende boot.

Er komt een zilveren dak,  een prieel van kristal,

Gouden kranen, massieve muren,

Balken van gietijzer en een marmeren vloer,

Vloerverwarming, sauna, lakens van fluweel en stoelen van satijn,

Wanneer het geldschip langs zou komen varen,

Maar hun grootste kracht, is, behalve hun ijzeren wil,

Om er iets moois van te maken, tevreden kunnen zijn,

In een bouwval met tochtige vertrekken en goten die lekken.

Tea en Nico zijn  het ultieme voorbeeld van  vooruitstrevendheid en moed,

Tea’s ongeëvenaarde  optimisme, voortvarendheid en  dadendrang en Nico’s makkelijkheid en goedheid vormen samen een zeer krachtig wapen, die er toe doet.

Echte adepten van de filosoof J.J. Rousseau, terug naar de natuur,

Daarom heb ik vertrouwen in hun welslagen op den duur.

Ik wens jullie beiden een behouden vaart en  zeer veel succes.

Jan Posch, 13 februari 2012.