Donderdagmiddag 9 februari had Hannie vrijaf genomen om te gaan schaatsen. Wij vertrokken vanaf de steiger van een te koop staand huis in Finkum aan de Finkumer vaart en gingen 6.5. kilometer (moeizaam) richting Bartlehiem tegen de felle oostenwind in . Bij het kruispunt Bartlehiem (bekend van de elfstedenroute) besloten wij om naar Birdaard te gaan en nog 2.5 kilometer aan deze tocht toe te voegen. Alles ging goed, we kregen steeds minder krampgevoelens en net voor onze beslissing om terug te gaan, zou Hannie nog even een foto maken aan de andere kant van de tweede brug bij Birdaard.
Ook ervaren rotten in het schaatsvak overkomt dit. Een voorbeeld is Gerd Jacobs uit Emmen, die twee keer viel en zijn enkel op twee plaatsen brak + een gescheurde pees in zijn schouder.. Hij bleef er vrij laconiek onder. Het idyllisch aandoende landschap scheen bij hem een ansichtkaartdroomwereld opgewekt te hebben.
Meer dan 1500 schaatsliefhebbers beeindigden in de anderhalve week van februari 2012 hun natuurijsschaatstocht in één van de vijf ziekenhuizen van Leeuwarden, Drachten, Dokkum, Heerenveen en Sneek met allerhande verwondingen en kwetsuren.
Zij viel in een sneeuwijs-gedeelte achterover en probeerde haar val te breken met haar pols. In het MCL bleek dat niet alleen haar pols gebroken was, ook waren de handbeenderen verschoven. Gewichten en menselijke trekkracht bleken via een zeer pijnlijke verticale correctie niet in staat om deze beenderen weer op de juiste plaats te krijgen. Na een nieuwe poging in horizontale richting met hulp van gipsverbandmeester Dirk van Butselaar, gipsmeester Durky Bloemberger en verpleegkundige Maike Alberts lukte dit wonderwel. De onderarm werd direct gefixeerd via een snelwerkend gipsverband en wij konden alleen maar hopen dat deze losgeschoten delen na een week nog op dezelfde plaats zouden zitten, zo niet, dan volgt er een operatie.
Er waren in één week bijna 200 schaatsers die op de spoedeisende hulp in Leeuwarden MCL belanden, waarvan de helft met (al dan niet gecompliceerde) polsbeuken.
Je vraagt je af, waarom er bij deze gevaarlijke schaatssport geen veiligheidsmaatregelen in acht worden genomen, zoals het dragen van een schaatshelm en pols-, elleboog en kniebeschermers.. Bij het skeeleren en het skaten is het normaal, dat deze hulpmiddelen gebruikt worden en ook bij het skieën en het toerfietsen zie je steeds meer mensen met een helm op. Toerfietsen lijkt mij minder gevaarlijk dan het schaatsen. Schaatsen moeten geslepen worden, met stompe schaatsen zul je onherroepelijk sneller vallen. Ook doen wij het minder, waardoor de spieren sneller vermoeid worden door ongewoonte. Wanneer veel mensen op het ijs komen, zal de ijskwaliteit snel achteruit gaan, waardoor er door scheuren en sneeuwvorming ook weer sneller valpartijen zullen ontstaan.
Ik pleit daarom ( minstens) voor het dragen van een ( verplichte) valhelm bij het schaatsen.
Jan Posch, 15 februari 2012.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten