vrijdag 26 november 2010

Vakantie in Duitsland.

Vakantie in Duitsland,

Met Wim Frenkel, Hannie en Tineke Drion ben ik begin juli op wandelvakantie geweest in Paderborn. Wij hadden zeer mooi en warm weer getroffen in dat weekeinde. Daarom besloten wij om in plaats van te wandelen de eerste dag te gaan fietsen. Bij het station hadden wij net de laatste vier fietsen gehuurd en daarmee dachten wij het zeer getroffen te hebben. Maar halverwege onze bestemming, met 36 graden op het digitale bord, begonnen wij daar langzaam anders over te denken. Tineke besloot niet verder te willen rijden en daarmee konden wij instemmen. De terugtocht naar het schitterende hotel bleek sneller te gaan door het aflopende parkoers, waardoor er ruimschoots tijd overbleef voor een gezellig zitje bij een wegrestaurant .
De dag erna konden wij na de voetbaloverwinning van het Duitse team met klinkende cijfers tegen de Engelsen getuige zijn van een uitgelaten menigte, die al toeterend en vlaggen zwaaiend de wegen onveilig maakten. Net op het moment dat wij er genoeg van begonnen te krijgen brak er een hevig noodweer los, voorafgegaan door angstaanjagende windvlagen. Terstond was het uit met de pret en konden wij weer met een gerust hart door de regen terug naar ons hotel.
De volgende dag was het fietsen in de nabije omgeving wel een succes. Ik had voor de verandering een kapiteinspet op mijn kop gezet en werd terstond voor veel meer aangezien, aangezien een jeugdig uitziende jongedame mij vroeg of ik allang kapitein was. Dat tot groot genoegen van mijn vriendin, die daar maar niet over uitgesproken raakte.
Na het terugbrengen van de fietsen zijn wij een stadswandeling door het zeer mooie en moderne Paderborn gaan maken, hetgeen zeer de moeite waard bleek te zijn.
Op de terugweg naar Buitenpost konden wij het niet laten om eens te kijken hoe de Nederlandse “Blauwe Stad “ eruit zou zien.  Kaal en verlaten, vonden wij en ook zeer duur.

Voor 12,50 euro mocht ik meerijden met Wim en voor die 69 euro hotelkosten voor drie overnachtingen hoef je zoiets ook niet te laten.

Jan Posch,  13 augustus 2010.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten