Gifgas.

 

In Syrië heeft het regime wederom duizenden onderdanen van het leven beroofd, nu door het  gebruik van gifgas.  Het leed van deze mensen, waaronder veel vrouwen en kinderen, was niet om aan te zien. Onschuldigen ,die een martelgang moeten doormaken, voordat zij langzaam sterven.

 

De westerse wereld  en iedereen die hierbij enigszins  betrokken is, doet niets. Het enige waarmee zij hun geweten in de plooi houden is praten over de eventuele dader. Was het de slachter Assad of waren het de terroristen,alias de bevrijders?

 

De journalist Arnold Karsken of hoe deze knakker ook heten mag, spande de kroon, door zich, via zijn lelijke  boeventronie en duidelijke Assad-voorkeur, met schimmige prietpraat te verliezen in zogenaamde vertwijfeling.

 

Maar ook Bert Wagendorp begeeft zich op het hellende vlak met zijn  column in de Volkskrant van 22 augustus, door zich te verliezen in clichés als: het doet mij niet zo veel meer, al die ellende die over ons wordt uitgestort over Syrië. 

Nou Bert, ik kan je wel vertellen, dat het mij bepaald niet onberoerd laat. Ik walg van die beelden en foto’s , ik kan het nauwelijks aanzien. En het went bij mij nooit.

 

Obama , die ooit veelbejubelde president van Amerika,  had beloofd om in te grijpen indien het regime van Assad  chemische wapens zou gaan gebruiken. Dat doet hij dus niet. Obama is verworden tot een lappenpop die bungelend aan een touwtje, bestuurd wordt door een strategisch uitgekiend en, als het moet,  misdadig regiem. Poetin en  China zijn hem de baas.

 

Hetzelfde kan gezegd worden van  de Veiligheidsraad van onze Verenigde Naties. Een niets meer zeggende  slappe organisatie, die door onderlinge twisten en  tegenstrijdige belangen,  schizofreen verdeeld is geraakt.

 

De leiders van Israël,  de staat die altijd zijn eigen gang gaat, verdient in deze een compliment; zij durfden wel te beweren wie deze slachting heeft aangericht, de “verlichte geesten” van Syrië . Of te wel de moordenaars van hun eigen onderdanen, ook wel Alawieten genaamd.

 

We weten allemaal , nou allemaal is wel een beetje erg veel, dat onze wereldse samenleving schizofreen in elkaar zit. Een mooi , nou mooi , voorbeeld is de situatie in Egypte:  de vrijheidsstrijders van de Arabische lente hadden de dictator Mubarak weten te verdrijven en via democratische en vrije verkiezingen was Morsi aan het bewind gekomen.

Diezelfde Morsi wordt door het hun zeer gehate leger afgezet en de dictator weer vrijgelaten.

Waar is nu het vrije volk?

 

De strijd tussen het Christendom en de Islam moet nog beginnen. Vroeger hebben onze “vredelievende” kruisvaarders bloedbaden aangericht onder de Arabieren en nu proberen dezen hun verloren macht weer terug te winnen.

 

Wat hun parten speelt is de onderlinge strijd tussen hun verlichte en hun conservatieve geesten, net zoals het Christendom eeuwenlang geteisterd werd door onderlinge strijd tussen verlichte en conservatieve geesten.

 

Neen, er is geen nieuws onder de zon, eerder een voorspellende herhaling van zetten. Vergelijk in deze de tot standkoming van zoiets als een Nederlandse staat, geboren onder het juk van een katholieke grootmacht, (Spanje) wiens handen gebonden waren aan de verdediging tegen opstandige Arabieren in het Oosten van het rijk van Philips de II.

 

Mensen blijven hun eigen probleem. Jammer dat het nog 3000 miljard jaar duurt , die botsing tussen ons Melkwegstelsel en dat Andromea - stelsel.

 

Jan Posch, 22 augustus 2013.