Alice, mijn tijdloos sprookje.

Aan Alice,  mijn tijdloos sprookje.

Verlossing.

 Jij kwam zomaar uit het niets,

Vanuit een luchtkasteel,

Als een blonde  engel met vleugels,
Daalde je liefelijk bij me neer.

Op het juiste moment in de tijd,

Als mijn redder en verlosser,

Verscheen je in mijn leven,

Alsof je wist van al mijn droefheid en leed.

Een sprookje werd werkelijkheid,

Op zes, acht en twaalf september,

Werd mijn diep gekwetste ziel en zaligheid,

Door jouw schoonheid bevrijd.

Alice , uit het wonderlijke land,

Jij bent mijn levend geworden droom,

Mijn licht in de duisternis,

Mijn harmonieuze melodie.

Als jij naar mij  lacht,

Voel ik mij  week en zacht,

Als jij er bent,

Krijg ik een gevoel die ik lange tijd niet heb gekend.

En altijd, wanneer ik aan je denk,

Mistig of helder, maar immer voortdurend,

Voel ik innige blijdschap,

En ervaar ik je weer als een kostbaar geschenk.

Jan Posch, 15 september 2013.