dinsdag 6 maart 2012

Over bezuiniging en stakingen.

Hebben jullie het al gehoord?  Er zijn maar liefst 50.000 leraren naar de Amsterdamse ArenA gekomen om te gaan protesteren tegen het geweld en de martelpraktijken van het Assad-regiem.



Terecht wilden deze sociaal betrokkenen de aandacht richten op de folterpraktijken nota bene in de ziekenhuizen en door verplegend personeel, in de hoop dat heel Nederland druk zou gaan uitoefenen op onze regering om F-16 vliegtuigen naar Bagdad te sturen om daar bommen op het paleis van de kruising tussen Hitler, Stalin en de Grootinquisiteurs uit de Middeleeuwen te gooien.



Niet uit eigen belang, maar voor de goede zaak dus, uit liefde voor de medemens, uit een gevoel van diepe barmhartigheid en uit woede over het lijden van die arme drommels daar in Syrië .



Oh, Posch, vermaledijde idealist.



 Staken, staken en nog eens staken. Geen 5 weken zomervakantie maar zes, geen 1040 lesuren in de onderbouw maar 1000 en  al helemaal geen bezuinigingen bij het passend onderwijs. (=onderwijs voor probleemkinderen.) Een bezuiniging van 300 miljoen op een budget van  maar liefst 3.7 miljard. De minder bedeelde kinderen zouden minder aandacht krijgen, hetgeen trouwens door diverse Kamerleden hevig wordt ontkend.

Ik weet dat in mijn tijd bakken met geld over de balk werden gesmeten in het speciaal onderwijs. Nieuwe meubels, terwijl de vorige nog zeer goed bruikbaar waren. Het is nooit anders geweest. Goede sier maken met overheidsgeld (lees:geld van de belastingbetaler) in naam van de sociaal minder bedeelden. Je moet tegenwoordig maar eens zien hoe ze met geld smijten om het onze gehandicapten naar de zin te maken. Wat een gewone man in zijn huurwoning niet voor elkaar krijgt, krijgen zij op een presenteerblaadje aangeboden.(PGB’s) De woningstichting vliegt voor hen.

Tegenwoordig moet je oppassen om niet omvergereden te worden door de scootmobiels. Ik noem het de terreur van de gehandicapten.



 De schoonmakers staken, zij willen meer geld en  respect, ondanks het feit dat zij het ergste vuil laten liggen.



De politie wil meer salaris. Zij voelen zich onderbetaald en schrijven geen bonnen meer uit. De eerste verbetering, elke Jan Lul kan bij de politie, laat alle werklozen bij de politie gaan werken, geef ze een kostuum en een pet en laat ze dag en nacht op de weg lopen.



 Niemand wil bezuinigen. We willen allemaal meer. Liefst veel meer.  Een directeur (ene Staal) van een woningcorporatie (Vestia) die het geld op een zeer risicovolle manier had belegd (rekening gehouden met een renteverhoging, die niet kwam), en dus gefaald had in zijn beroepsuitoefening , vertrok met een jaarsalaris van 3.5. miljoen euro, terwijl de huurders een huurverhoging tegemoet kunnen zien. Zij moeten die diefstal betalen.



Waarom is er eigenlijk onderwijs?  Is dat een doel op zichzelf of is dat een middel om een bepaald doel te bereiken?

Onderwijs is er om kinderen te leren rekenen, schrijven en lezen, kortom om kennis te verwerven en vaardigheden aan te leren, opdat zij later in de maatschappij werk kunnen gaan uitoefenen.

Maar onderwijs is er ook om kinderen zelfstandig te laten worden, dat wil zeggen om kritisch te kunnen denken en ook om moreel te kunnen oordelen. In dit laatste wordt meer de nadruk gelet op algemene vorming en ontplooiing van alle mogelijkheden en kwaliteiten. Het gaat om identiteitsvorming, Worden wie je bent, worden wat er in potentie inzit.

Deze twee visies botsen met elkaar. Alsof het een niet gecombineerd zou kunnen worden met het ander. Dat kan wel , maar dan moet er doodgewoon harder worden gewerkt.



Niemand wil harder werken. Het liefst willen wij luieren in de zon onder het genot van alcoholische dranken.



De jeugd is verwend. Door en door verwend. Het zijn feestbeesten. Zij zuipen, blowen, neuken dat het een lieve lust is. Zij denken, dat zij in Luilekkerland leven. Kranten lezen doen zij nauwelijks of niet. Wat kan het hen schelen, dat een paar kilometer verderop duizenden mensen afgemaakt worden. Zij maken zich alleen druk om zichzelf.



Dachten jullie nu werkelijk dat het zo moeilijk is om nog eens 18 miljard te bezuinigen. Natuurlijk niet. Het wordt slechts moeilijk gemaakt, doordat iedere politieke partij een andere visie heeft en te maken heeft met zijn achterban.



Er kan bezuinigd worden op inderdaad ontwikkelingshulp: 2 miljard. Er kan worden bezuinigd op het leger:  schaf minder JSF aan. Er kan ( en moet zelfs) veel  worden bezuinigd op de zorg, (oh wat vinden die geestelijk gestoorden het erg om een eigen bijdrage te betalen, van schrik komen zij niet meer bij de hulpverlening), er kan worden bezuinigd op de ambtenarensalarissen. Er kan worden bezuinigd via de afschaffing van de hypotheekrenteaftrek, (op termijn), er kunnen extra belastingen worden geheven op inkomsten boven de 100.000 euro per jaar, de bonussen kunnen worden afgeschaft, er kan worden bezuinigd op de arbeidsmarkt via het ontslagrecht, vervroeging van pensioenleeftijd , verschraling van duur van werkloosheidsuitkeringen , verandering van leeftijdssalarissen naar arbeidprestatieuitkeringen,  de kinderbijslag kan inkomensafhankelijk worden en  ga zo maar door.



Gaat dat ten koste van onze economie? Waarschijnlijk enigszins. Maar daar staat tegenover dat we geen renteverhoging krijgen op onze staatsschuld, gefinancierd middels obligatieleningen. In de  private sfeer kunnen er daardoor banen bijkomen. Groei is trouwens een betrekkelijk begrip, we kunnen beter streven naar een kwaliteitsverbetering van leven.



Gelukkig wordt je toch niet van extra geld.



Jan  Posch, 6 maart 2012.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten