Onlangs kreeg ik het oprechte advies van Wim Frenkel ( drs. in de Spaanse letterkunde) om mij eens uitgebreid medisch te laten onderzoeken, met het oog op mijn kwaal. Hijzelf is een zeer gezonde man van 67 jaar, die zich het liefst elk jaar aan dergelijk onderzoek zou willen onderwerpen.
Mijn voornaamste antwoord was dat ik dergelijk onderzoek overdreven vond voor een gezond persoon, dat ik mijzelf ooit wel had laten onderzoeken op mijn kwaal en dat zij toendertijd niets hebben kunnen vinden.
De vraag is of het inderdaad zinvol is om jezelf ieder jaar of om de twee jaar te laten scannen.
Hier doemen een aantal vragen op.
1. De leeftijd van de persoon.
2. De stijgende kosten in het algemeen van de gezondheidszorg.
3. De frequentie.
4. De risico,s van medisch onderzoek.
5. De zekerheidsfactor van de uitslag.
6. De nadelen van een dergelijk onderzoek. Met name geldt dit voor de commerciële instituten met CT-scans.
7. Leveren vroegtijdige opsporingen ook inderdaad gezondheidswinst op?
Wim Frenkel zei: wacht niet tot het te laat is, wanneer ze een gezwel of een dichtslibbend bloedvat opsporen ben je niet te laat en heb je nog jaren voor de boeg, dan kunnen wij samen nog jaren genieten van onze jaarlijkse wandelvakanties in Duitsland.
Ben je inderdaad vrij van kwalen, indien je een dergelijk onderzoek heb laten uitvoeren. Dat is natuurlijk nog maar de vraag, immers alles kan niet opgespoord worden.
Wanneer ze wel iets ontdekt hebben, is het nog maar de vraag of daar een adequaat recept of medicijn voor bestaat. Zeker is in ieder geval, dat je verder moet leven met die wetenschap. Hoeveel mensen zullen er met kanker of een andere ziekte rondlopen, waar ze geen last van hebben of zodanig weinig last, dat zij daarmee oud kunnen worden, zonder opgezadeld te worden met een psychische last. Hoe ellendig kunnen de therapieen zijn, die ondergaan moeten worden en waarvan lang niet altijd vast staan dat zij het gewenste resultaat opleveren. Hoeveel risico loop je op een besmetting in een ziekenhuis. Hoe groot is de kans dat zij een verkeerde diagnose stellen en de werkelijke afwijking missen.
Een mens lijdt het meest aan het lijden wat hij vreest en heeft vanuit dien hoofde de neiging om een bodyscan als een nieuwe religie te omarmen, bij een goede uitslag.
Ook heel oud worden doordat de kwaal wel op tijd ontdekt en bestreden is, kan als een nadeel in sommige gevallen uitpakken. Persoonlijk heb ik er geen enkele behoefte aan om jarenlang verzorgd te moeten worden op grond van mijn ouderdomsgebreken.
Neen, geef mij maar een natuurlijke dood.
De heren medici zouden beter, desgevraagd, een zelfmoordpil ter beschikking kunnen stellen, opdat onnodig lijden voorkomen kan worden.
Bovendien bestaan er geen echte medicijnen voor onze psychische kwalen, daarover kunnen treinmachinisten nog wel het een of ander vertellen.
Al met al acht ik de nadelen vooralsnog groter dan de voordelen en zie daarmee af van een totale body-scan, beste Wim, met uitzondering natuurlijk van cholesterol, bloeddruk en suiker op zijn tijd. Die vrijwillige APK voor boven de 45-55 lijkt me dus wel een goed idee.
Jan Posch, 10 december 2010.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten