Mijn reddende engel.
Mijn allerliefste, het is nu 24.30, waarschijnlijk slaap je reeds, ik probeer dit raadsel te ontknopen
Mijn allerliefste, het is nu 24.30, waarschijnlijk slaap je reeds, ik probeer dit raadsel te ontknopen
Ik huilde vannacht om jou,om dat ik zo weinig kan doen in datgene wat jij moet doormaken,
Maar wat ik wel kan ,,,en zo ontzettend graag wil, is er voor jou zijn ,in een tijd die niet over rozen zal gaan,
Ik verblijf tussen hoop en verwachting,,en wij beide weten niet of een wondertje
zich voltrekken zal, en hoop geeft leven,
Ook ben ik mij bewust in mijn,,, c.q. ons laatste stadia , te mogen ervaren dat er
mede mensen bestaan,met waarachtige , onbaatzuchtige, oprechte,gevoelens,
Vind het moeilijk om de juiste woorden te vinden,zodat jij mij kunt begrijpen, op de manier waar op ik het bedoel,
ja ik denk dat jij het juist prikte vanmiddag toen jij zei dat ik gelovig was, ,ik denk hier dan in een vorm van godsdienstig, niet in het geloven van een god , maar een onderdeel willen zijn van een goddelijke kosmos,en mens te willen zijn ,zoals wij behoren te eindigen,waar in centraal staat
wie wij waren als mens, en niet wat wij wij vergaard hebben,,,,,,en enkel onze goede daden
belangrijk zijn .... hoe moeilijk vind ik het nu om mij te verwoorden .
En natuurlijk kan ik mij niet onttrekken aan mijn aardse aanwezigheid, met alles wat daarbij hoort.
maar leef ook met gedachten die verder reiken, dan dit aardse bestaan.
Wat ik voel is,,, dat ik overstroom van liefde,
en samen alle narigheid die ons misschien te wachten staat mag verzachten .
ga nu naar mijn bedje, met een lege plaats naast mij, maar hoe mooi kan het zijn om iemand te missen.
Angela XXX (26 april 2016)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten