Het misbruik in de katholieke kerk is inmiddels ongenoegzaam bekend. Over de hele wereld hebben de paters en priesters zich aan kinderen vergrepen. Zij proberen nu hun smerige handen te wassen door hun vunzigheid af te kopen.
Maar niet alleen in de kerk zijn kinderen de dupe van de gefrustreerde geilheid van hun toezichthouders. Ook in de jeugdzorg vergrijpen zich de begeleiders zich aan de hun toevertrouwde kinderen. Het schijnt schrikbarend te zijn.
Een commissie onder leiding van Rieke Samson heeft onderzoek verricht naar seksueel misbruik van kinderen vanaf 1945 die onder verantwoordelijkheid van de overheid uit huis zijn geplaatst in tehuizen of pleeggezinnen.
Dit misbruik neemt alleen nog maar toe, in ernst, in duur en in aantal keren per tijdsperiode.
Sommige kinderen worden zodanig gepenetreerd dat zij er blijvende lichamelijke schade van oplopen. Zij moeten bijvoorbeeld een stoma (= kunstmatige uitgang) krijgen om nog hun behoefte te kunnen doen. Niet alleen in Syrië worden kinderen dus mismaakt.
De duur van het misbruik is vaak jarenlang en het gebeurt soms elke dag met kinderen.
Eigenlijk is het te walgelijk voor woorden. Pleegvaders en mannelijke professionals bezondigen zich het vaakst aan deze vergrijpen, middels handtastelijkheid, verkrachting en lustbevrediging middels de mond .
Pleegmoeders weten het vaak en houden hun mond. Sommigen uit angst en anderen schijnen zelf klaar te komen bij het zien van deze ontucht.
De kinderen die deze praktijken aan het licht brengen worden heel vaak niet gelooft. Met 60% van deze aanmeldingen wordt niets gedaan.
Kinderen durven deze verkrachtingen uit schaamte of uit pure angst niet te vertellen en wanneer zij dat wel doen , krijgen zij het verwijt, dat zij proberen uit het pleeggezin of tehuis te komen. Boven dien zijn veel van deze slachtoffers al in hun eigen gezin verkracht, want binnen de gezinnen zelf schijnt het ook heel vaak voor te komen.
Ja, Bert, dan kun je wel zeggen, steek die 200 miljoen maar in je reet, Halbe Zijlstra, maar je moet zelf maar eens een paardenlul in je anus gedouwd krijgen.
Het grote probleem is natuurlijk weer de bewijsvoering, waardoor deze zaken eigenlijk niet echt aan de oppervlakte komen. Daarom is het nieuwe registratiesysteem voor (pedofiele) vrijwilligers in het verenigingswerk een zeer grote vooruitgang.
Maar wat moeten we nu doen met deze bovengenoemde verkrachters? In Syrië worden vreedzame demonstranten hun penis afgesneden, zitten vol met brandwonden, gaten en verbrijzelen ze daarna hun nek.
Laten we ze allemaal een commando-training geven, waarbij zij tijdens het parkoers te maken krijgen met potentiële verkrachters. Degenen die aan de eisen voldoen worden naar Libië gevlogen om Tripoli te gaan bevrijden. Als dat gebeurt is , gaan ze naar Syrië om de familie Assad uit te moorden. Degenen die terugkomen krijgen van mij een lintje, met als opschrift : “bevredigend afgelopen”.
Jan Posch, 24 juni 2011.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten