Beppe Tietje zal ik mij altijd blijven herinneren als de vrouw die de soep klaar had staan, wanneer Hannie en ik naar St.Anne kwamen op vrijdagmiddag voor het boodschappen doen, wier gezicht opklaarde wanneer ze mij of andere bekenden zag binnenkomen, hetgeen, helaas voor haar, lang niet altijd het geval was, en die nooit op vakantie wilde , behalve toen zij het niet meer kon.
Maar dat gezicht klaarde bepaald niet op, wanneer je kritiek durfde te leveren op de bijbel. Integendeel, dan verharde haar gezicht en kon zij behoorlijk venijnig worden. Je moest niet aan haar bijbel komen, dan zou Hij je later zomaar eens kunnen bestraffen.
In haar laatste jaar, toen zij reeds miljarden neuronen had moeten inleveren, kocht Hannie een bijbel met grote letters voor haar. Zij was er intens gelukkig mee. Maar zelfs in deze eindfase kon zij nog alle Bijbelboeken, van Genesis tot Openbaringen, in sneltreinvaart achter elkaar opnoemen. Ja de bijbel heeft haar gelukkig veel troost kunnen schenken.
Zelf kon ik zeer goed met haar opschieten. Niet in de laatste plaats door haar gemis aan gecompliceerde dubbelhartigheid. Zij was zeer eerlijk, oprecht, goedhartig en belangstellend naar een ander en sprak met een enkelvoudige tong. Iedereen die bij haar wegging, wilde zij wel wat meegeven. Eenvoud was vermoedelijk haar sterkste troef, zoals nu ook weer blijkt, en dat trok mij sterk.
Een en ander wil overigens niet zeggen, dat zij heilig was. Helaas kon ook zij zeer onredelijk te keer gaan tegen iemand die dat het minst verdiende, Hannie, waardoor zij één van mijn laatst overgebleven illusionaire bolwerken ernstig wist te beschadigen. Maar goed, Hannie was nu eenmaal de klosdochter en vooral …..Beppe was tenslotte ook slechts maar een mens, nietwaar.
Ook moest zij vaak de erotische toespelingen van haar schoonzoon en neef aanhoren, die voortdurend verwoede pogingen ondernam om haar op de kast te krijgen, maar die , eerlijk is eerlijk, uiteindelijk toch het onderspit moest delven tegen zijn schoonmoeder en tante. Beppe heeft namelijk glansrijk met 4-1 van Leo de Leeuw gewonnen en de kenners onder ons snappen wel wat ik daarmee bedoel. Neen? Beppe had er vier en de Leeuw maar één.
Ik maak van deze gelegenheid gebruik om haar dochter en mijn vriendin Hannie te bedanken voor haar weergaloze inspanningen, die zij met volle liefde heeft gedaan voor haar Moeder. Hannie voelde zich zwaar verantwoordelijk voor diens wel en wee en geen enkele inspanning was haar teveel, om het haar Moeder naar de zin te maken. Wanneer Beppes dromen zullen zijn uitgekomen zal zij nu ongetwijfeld met haar duim omhoog zitten in het paradijselijk oord samen met haar grote liefde Hans, met geheven glas, meewarig neerkijkend en glimlachend toeziend op die mallotige schijnbewegingen in dat aardse tranendal, er even van uitgaande , dat ook de hemel met zijn tijd is meegegaan natuurlijk.
Beppe heeft helaas nog een paar zeer moeilijke en benauwde uren moeten meemaken, ondanks eerder gemaakte afspraken hierover om dat te voorkomen. In dit stadium heeft haar kleindochter Ester haar gebruikelijke alertheid kunnen vertalen naar moedig steungedrag, en wisten beide, reeds vier dagen wakende, dochters de verantwoordelijke persoon aan te sporen tot daadkrachtig en doelmatig optreden. Zo kan je dus ook oprechte liefde gestalte geven.Voor het overige is Beppe feitelijk op een natuurlijke wijze tot haar einde gekomen. Zij is allengs steeds zwakker geworden en toen zij niet meer kon , wilde zij het ook niet meer. Zich uitend in het niet meer willen/kunnen eten en drinken, net zoals Tante Yfke , zeven jaar geleden.
Wanneer uitzichtloosheid centraal komt te staan in dit bestaan en pijn de naargeestige verwachting, zal niemand daarin willen blijven vertoeven. Dat zou op zichzelf genomen een zeer troostrijke gedachte moeten zijn, ware het niet dat er een enorme leegte achterblijft met name voor haar echte liefhebbenden. Ik wens hen dan ook bij hun zoektocht naar zingeving in deze, alle wijsheid en kracht toe, die daarvoor nodig zullen blijken te zijn.
Beppe Tietje is niet meer,
Zij is van ons heengegaan,
En met haar, haar blijde lach,
Die immer sprankelde , als ze jou weer eens zag.
Onze zeer geliefde Beppe is ons allen voorgegaan.
Jan Posch,14 februari 2011.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten