Schoonheden.

De waarheid is een nietsontziende kracht, die met het vuur van zijn oprechtheid, dood en verderf kan zaaien.

Dit meesterlijke aforisme legt een groot deel van onze ontoereikendheid bloot.

Naast Waarheid, bestaan er begrippen als :  Schoonheid, Zuiverheid, Rechtvaardigheid.

Deze begrippen vormen mijn levensdraad, zoals het Godsbeeld dat voor de gelovige mens vormt. Zij zijn dus naar mijn eigen verrukkelijke mening zelfstandige begrippen, die niet door God geschapen zijn.

Een goede vraag is, waarom gevoel en liefde niet in bovengenoemde opsomming zijn opgenomen.

Omdat gevoel en liefde veranderlijke begrippen zijn.  Zij zijn weliswaar enorm belangrijk en kunnen op hun beurt tot waarachtige verhevenheid uitgroeien , maar blijven in hun wezen flexibel.
Zij kunnen ook tot het nulpunt degraderen.

Dat geldt overigens ook voor het begrip lust. Heel belangrijk, maar ook heel veranderlijk en bovendien gevaarlijk. In het zuivere hedonisme schuilt een enorme duivel, cynisch gesproken.

Een mens is grofweg gezegd, opgebouwd uit ruggenmerg, verlengde merg, sensitieve centra en grote hersenen.

Biologische blijk van zijn innerlijke gespletenheid.

Hij is daardoor een vat vol tegenstrijdigheid, onderworpen aan mengsels van liefde en haat. Een verscheurd wezen in zichzelf.

Hij staat desalniettemin voor de opgave een harmonieus evenwicht  in zichzelf te vinden.

Het zal duidelijk zijn dat die opgave voor bijna iedereen te moeilijk is.

De meesten van ons knoeien er maar wat op los en sommigen doen dat zelfs met fatale gevolgen.

Een kunstmens (robot) zou eventueel een oplossing kunnen betekenen.  Een vierdimensionale geest zonder een lichaam lijkt mij een ideale oplossing voor ons levensprobleem.

Wat zou ik overigens graag in een paradijselijk hierna geloven. Opgenomen worden in een vierdimensionale ruimte vol liefde en heerlijkheid, zonder behoeftes en verlangens, vol rust en tevredenheid.

Wil ik dat niet of kan ik dat niet, vraag ik mij dikwijls af.

Jan Posch, 14 augustus 2015.