vrijdag 4 november 2011

Wie de schoen past, trekt hem aan.


Neerslachtig en ver uit het zicht,
Had , nadien,  de smiecht zich weer opgericht,
Zijn “vriend” beloftevol geflikt,
Een vreemd wijf gelikt,
En met een stalen gezicht,
Leugens bericht en verwarring gesticht.

Daarom had ik deze neurotische egoïst, ongezegd,
Terzijde gelegd, in afwachting van het nagerecht,
Daarin heeft de zelfingenomen eigenheimer zich gulzig verslikt,
Nog even gehikt, daarna gestikt, en het schijnt,
Dat hij nog behoorlijk heeft gefikt.

 

Janneman, 4 november 2011.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten