Mijn schitterende noodlotkinderen.

Hoofdstuk I.

                                              Triscine.

Triscine was de dochter van  de natuurgod “Lot”.  Zij was een zeer deugdzaam en serieus Femke , en zag er altijd beeldschoon uit. De Zonnegod  “Helpollo” had een oogje op haar, maar zij wees hem resoluut af, aangezien zij stapel verliefd werd op de gewone sterveling  Arend.  Deze Arend was een begunsteling van de Wijngod “Bacdyon” en om zijn God gunstig te stemmen bracht hij vele offers aan deze God  in de vorm van  het nuttigen van veel alcohol, waardoor hij immer weer  in een verregaande staat van sexuele  opwinding geraakte. Triscine maakte dan kennis met een ongebreideld repertoire aan sexuele hoogstandjes, die zij niet altijd met evenveel plezier onderging.

Maar dat was niet haar enige probleem. Arend was een hoogintelligente nakomeling van  de schone nimf Naheni en haar man Resandi, maar deze intelligentie voerde hem tot een bovenmatige boventoon, waardoor Triscine langzamerhand steeds meer weerzin begon te krijgen van zijn dominante optreden. Deze afkeer leidde uiteindelijk tot een vreemdgang met een  bekende, die al sinds lang een  meer dan buitengewone belangstelling voor haar koesterde.

Op een goede dag zat zij buiten in de zon en dat werd gezien door Helpollo, die nog steeds een oogje op haar had en tevens op wraak zon, wegens haar afwijzing. Hij liet de zonnestralen diep in haar erogene zones doordringen, waardoor het voor de nog aankomende bezoeker niet meer zo moeilijk zou zijn  om haar te verleiden..  Deze bezoeker  had een fabelachtige intuitie van  zijn Godenvader meegekregen en doorzag direct de situatie. Hij legde haar een raadsel voor. Indien zij dat raadsel goed zou weten op te lossen, zou zij bij het zien van haar wettige echtgenoot weer spannende  liefdesgevoelens voor hem gaan koesteren. Maar wanneer zij het raadsel niet zou weten op te lossen, zou  zij gedurende een half uur volledig  eigendom van haar bekende bezoeker worden.

Het raadsel luidde als volgt:

Voor hoeveel procent houdt jouw man nog echt van jou, Triscine.Is dat meer of minder dan 50%.  De Godenzoon   wist inderdaad dit antwoord.

Triscine dacht …. en dacht…… en dacht…. en uiteindelijk kwam zij tot een antwoord: minder dan 50%. Helaas, het was aanzienlijk meer, het was in werkelijkheid 90% en dus werd Triscine vol genomen door de Godenzoon.

Gekweld door schuldgevoel biechtte zij bij thuiskomst van Arend  op dat zij een nare droom had gehad en dat zij gedroomd had van een  buitenechtelijke penetratie, die wel een half uur lang geduurd had.

Arend werd zo kwaad bij het horen van dit  onverwachte nieuws, dat hij  haar beval om direct het huis te verlaten.

Sindsdien zwerft Triscine vrijwel onzichtbaar  in een zeer kleurrijk gewaad  tussen de nevelen van onze hemelen, aangezien De Godenzoon  haar  had volgespoten met kleurrijk hemelzaad, slechts af en toe zichtbaar bij gelijktijdige  regen en zon, wanneer zij  weer eens een van haar vele huilbuien heeft.

Hoofdstuk II.

Niets.

Op een zonnige dag, ik meen op een zondag, zwierf Lot ( onze inmiddels bekende natuurgod) weer eens door zijn zelfgeschapen bossen, van waaruit hem in de verte een glaszuiver gezang toeviel.

Naarmate hij  dit zoetgevooisde stemgeluid naderde,werd het gebladerte in het struikgewas dichter en dichter, waardoor hij niet kon ontwaren, waar deze melodieuze klanken vandaan kwamen. Zeer nieuwsgierig geworden naar deze harmonische rijkdom, overzag hij een diepe kuil in zijn goddelijke bodem, maakte een val van 50 meter en kwam toe (tot stilstand) voor de schone voeten van een wonderbaarlijk mooie en oogverblindende schoonheid. Zij bleek een Liefdesgodin te zijn.

Zeer verward over deze grote toevalligheid en onder de indruk van  elkaars voorkomen, raakten deze twee natuurlijk op slag smoorverliefd op elkaar. Lot noemde zijn geliefde “Toeval” en nam haar tot zijn wettige vrouw.

Hoeveel keren deze twee geliefden ook met elkaar de liefde bedreven, er kwamen geen nakomelingen . En dat dreef ze uiteindelijk tot grote wanhoop. Op het moment dat deze nood onleefbaar werd, besloot “Lot” Vader Tijd om goede raad te vragen. Deze stokoude man geloofde zeer in de geestkracht van schepselen, en gaf  Lot de goede raad om drie boeken te gaan lezen. Een over de wereldgeschiedenis, één over natuur en wetenschap en één over de menselijke psyche. Hij moest deze boeken weghalen van het eiland  “ De problematische mens” en kreeg als nadrukkelijke opdracht om daar vooral recht heen te varen en zich niet te laten verleiden door de zich als vermomde godinnen voordoende vrouwen van plezier aan de oevers van de rivier. Dat gold ook voor de terugweg. Hij mocht zijn plicht zeker niet verzaken. Wanneer hij deze drie boeken drie keer grondig zou hebben gelezen, zou hij zo wijs zijn geworden, dat hij  in het bezit zou komen van de Heilige Geest , waardoor hij in staat zou zijn om “Toeval” zwanger te maken.

En inderdaad , nadat “Lot”deze drie boeken drie keer had gelezen, waar hij overigens wel drie jaar over deed, wist hij “Toeval” te bezwangeren.

Lot en Toeval waren natuurlijk zeer ingenomen met dit kind en noemden hem “Niets” om hem bescheiden te doen overkomen en agressie bij de ander te beteugelen. zoals een hond zich beschermt door op zijn rug te gaan liggen, wanneer hij bedreigd wordt door een grotere hond. Om hem nog meer te beschermen werd hij overgoten met een goddelijke liefdeszalf. Liefde overwint tenslotte alles nietwaar. Ook kreeg hij de goede raad: “Zorg ervoor dat je altijd trots kan zijn op jezelf”.

Niets groeide dus op in een zeer veilige, liefdevolle en beschermende omgeving. Behalve enkele kleine incidenten duidde er werkelijk niets op dat Niets in de problemen zou geraken. Maar……., waar de ouders van Niets geen rekening mee hadden gehouden, werd al op zijn 11^e levensjaar zichtbaar. Hij ontwikkelde zoveel liefdesgevoelens voor zijn vrouwelijke levenswens, dat hij er zelf dodelijk verlegen van werd. En deze verlegenheid  werd  in plaats van minder, alleen maar erger. Of zij nu Liesbeth de Swart,  Marieloes Reek, Ria Smit, Gerda de Dood,of hoe dan ook heette, een roodharige, zwarte  of een blondine was, Niets werd alleen maar meer verlegen en zijn trots om niet afgewezen te worden ook.

Het dreigde zo een grote ramp voor Niets te worden, dat zijn moeder besloot om in te grijpen. Zij halveerde zijn liefdesgevoelens en liet hem een keer veranderen in een paardenruiter met rijlaarzen.

Daarop werd hij aangesproken door een bijdehande en niet al te principiële jongedame, “Ergeramt” genaamd,waarmee hij zijn eerste sex-ervaringen ging delen.

Maar Niets was en werd daar natuurlijk niet gelukkig van. Zijn vader heeft naar het schijnt hem nog van een grote dwaling proberen te behoeden door “Ergeramt” nog bij een zeer zwaar  auto-ongeval  te  betrekken, maar deze poging zou een averechts effect sorteren.  “Ergeramt bleek zwanger en Niets zijn zware zelfdiscipline, plichtsbetrachting, grootmoedigheid, rechtvaardigheid, en gewetensvolheid inclusief onervarenheid stonden garant voor een totaal verkeerde beslissing. Daarmee vloekte hij onbewust tegen zijn eigen vader, het geen hem in latere tijden nog zwaar zou gaan opbreken.

Niettegenstaande de vele kansen, die hij voor open doel heeft gekregen, met name die van Marie José, in een tijd waarin zijn vrouw allang al vreemdgaanneigingen vertoonde, Niets bleef trouw aan zijn principes en werd eigenlijk  alsmaar ongelukkiger en durfde niemand daarover iets te vertellen uit pure schaamte. Uiteindelijk vertrok zijn vrouw  en met haar zijn opgestookte kinderen “Nidrama”en  “Ariamanen”  en bleef hij alleen achter in diepe droefheid en verlatenheid… ….