Arie, een verstokte vrijgezel, was zeer geestdriftig
geworden door de goede resultaten van ons nationaal voetbalelftal. Was hij
aanvankelijk sceptisch als niet echte voetbalfanaat, naarmate de jongens van
Jan de Wit vorderden in het WK- toernooi in Brazilië, raakte hij steeds meer in de ban daarvan en kreeg de Oranje-koorts allengs
meer vat op hem.
Dat
ging zelfs zover, dat Arie speciale Oranje-kleding ging aanschaffen bij een
speciaalzaak. Maar niet alleen voor hemzelf. Hij had namelijk het plan opgevat
om zijn vriend Gerrit en twee oude kennissen ( Antje en Eva) voor de
finalewedstrijd tegen Duitsland uit te nodigen om gezamenlijk van deze
wedstrijd te genieten. De verlegen vrijgezel Gerrit en de (reeds lang)
gescheiden vrouwen hadden reeds toegezegd, maar Arie had gezwegen over de
kleding.
Deze
kleding bestond uit hesjes en korte broeken, rokjes en singlets voor de vrouwen, inclusief toeters
en rolpiepers, alles in oranje. Ook had hij natuurlijk voor de nodige
versnaperingen gezorgd voor de aankomende zaterdagavond , inclusief een heleboel drank.
Zijn
gasten zouden om zes uur arriveren, twee uur voor aanvang van de wedstrijd.
Zo
afgesproken, zo gedaan. De vrienden komen op tijd , hebben er zin in en na de
koffie komt de drank op tafel. Als de
stemming er al lekker inzit komt Arie plotseling met de kleding op de proppen,
waarbij hijzelf het goede voorbeeld geeft door zich in het openbaar te
verkleden.
Het
is behoorlijk warm in huis en ook de drank zorgt voor een verhoging van de
lichaamstemperatuur, waardoor deze luchtige kleding een zekere natuurlijkheid
met zich meebrengt.
Ook
de vrouwen gaan zich verkleden, zij het
in de slaapkamer.
Als
de wedstrijd begint zitten de vrienden allemaal in hun oranje-kledij , bewapend
met toeters en piepers .
Na
een half uur spelen opent Oranje de score via een perfect uitgespeelde aanval
via de rechtervleugel (1-0). Dat leidt in de huiskamer tot een zeer
vreugdevolle stemming en tijdens het gejuich valt het de heren op dat de
rijkelijk gevulde boezems van de dames niet door de singlets op hun beschermde
plaats kunnen worden gehouden.
Maar
wat vooral opvalt is ,dat bij het zitten gaan, de dames enigszins naar achteren
hellen, waardoor de korte rokjes opschuiven naar boven en het volkomen
duidelijk is dat zij hun ondergoed in
de slaapkamer hebben achtergelaten.
De
mannen hebben het nu niet meer. De spanning van de wedstrijd en de drank hebben
reeds voor een verhoogde sensatie gezorgd, maar de vraag wat deze vrouwen
bezielt is nu de allesoverheersende
gedachte. Zijn zij ergens op uit en zo ja, wat moeten zij doen om daar een
bevredigende oplossing, of liever een bevredigend vervolg aan te geven.
Het
wordt rust bij een 1-0 voorsprong voor ons vaderland. Tijdens de rust vullen
Antje en Eva de glazen bij en kunnen
Arie en Gerrit genieten van een schitterend uitzicht , met name wanneer de meest ver weg staande glazen
gevuld moeten worden. Dat doet Arie herinneren aan de uitspraak van Gerrit ongeveer twee maanden geleden, waarbij hij openhartig sprak over zijn verlangen om nog voor zijn dood een dik wijf van achteren te naaien.
Tijdens
deze pauze wordt er ook nog gewed op de
einduitslag. De mannen denken aan een
overwinning van de Oranje-elf. , de dames denken dat Duitsland aan het langste eind zal trekken.
Tien
minuten na het begin van de tweede speelperiode neemt Oranje een 2-0 voorsprong, via een uitstekend genomen vrije trap.
Aanleiding voor de aanwezigen om te springen en juichen, waarbij de mannen de grote borsten van de dames
vrijelijk omhoog en omlaag zien springen in de veel te ruime singlets.
De sfeer in de huiskamer stijgt langzaam doch
gestaag tot kookpunttemperaturen. Arie en Gerrit hebben weinig ervaring met vrouwen en weten niet hoe om te gaan met deze verleidelijke schepsels, die,.
dat moge duidelijk zijn, vastbesloten zijn om
er een spannende avond van te maken, zeker omdat zij weten hoe verlegen
en onhandig deze mannen zijn.
De
wedstrijd vordert en al snel na de drinkpauze maakt Duitsland de aansluitingstreffer
via een 1-2 combinatie door het midden.. (2-1) Dat is een forse tegenvaller voor de gemeenschap en leidt tot een
meer serieus volgen van de wedstrijd.
Duitsland blijft natuurlijk hartstochtelijk aanvallen en ja hoor, vlak
voor tijd kunnen ze de gelijkmaker noteren via een scrimmage voor het doel.
(2-2). De wedstrijd moet beslist worden
door strafschoppen, want ook de verlenging levert geen winnaar op.
In
de huiskamer is nu ook de spanning te snijden. Gerrit en Arie hebben duidelijk al te diep in het glaasje gekeken
en weten nauwelijks hun overgebleven
energie te verdelen tussen de vrouwen en de wedstrijd.
De
strafschoppenserie is inmiddels tot aan de vijfde speler gevorderd en nu is
Nederland weer aan de beurt om de stand weer gelijk te maken, Maar….helaas,
de vijfde man schiet de bal tegen de
binnenkant van de paal, waardoor deze tergend langzaam vlak voor de doellijn
naar de andere paal rolt , waar hij door de doelman kan worden opgepikt.
Weer
geen wereldkampioen. Wat een tragedie. Gerrit en Arie beginnen van de
weeromstuit te tieren en te vloeken, waardoor Antje en Eva , mede door de
dranklucht en erger nog door de zweetlucht, hun seksuele energie op slag
verliezen.
Zij
vertrekken naar de slaapkamer om zich snel om te kleden, bedanken Arie voor zijn gastvrijheid en
wensen de beide mannen nog een genoeglijke avond, hen beiden in vertwijfeling achterlatend.
Na
een tijdje vraagt Gerrit aan Arie: “Hebben we wat fout gedaan, Arie”?. “Ja,
zegt Arie, dat hebben we zeker, maar ik zou bij god niet weten wat”, Gerrit, maar wat ik wel zeker weet is, dat ik volgend jaar een zwembad laat aanleggen in mijn achtertuin".
Jan
Posch, 2 juli 2014.